ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ.
ιδ΄ 22 - 34)
«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ
πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.
καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας
δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ.
τὸ
δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος
ὁ ἄνεμος.
τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς
θαλάσσης.
καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.
εὐθέως
δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε.
ἀποκριθεὶς
δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα.
ὁ
δὲ εἶπεν, ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν
πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε
λέγων· Κύριε, σῶσόν με.
εὐθέως
δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε! εἰς
τί ἐδίστασας;
καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος·
οἱ
δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ.
Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέτ.»
Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, ὁ Ἰησοῦς ἀνάγκασε τοὺς
μαθητὲς νὰ μποῦν στὸ πλοῖο καὶ νὰ πᾶνε πρὶν ἀπὸ αὺτὸν στὸ ἀπέναντι μέρος,
μέχρις ὅτου ἐκεῖνος ἀπολύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ.
Κι ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, γιὰ
νὰ προσευχηθεῖ μόνος καὶ ἀπερίσπαστος. Κι ὅταν ἄρχισε νὰ νυκτώνει, ἦταν μόνος ἐκεῖ.
Τὸ δὲ πλοῖο βρισκόταν στὸ μέσον τῆς θαλάσσης
καὶ ταλαιπωρεῖτο πολὺ ἀπ’ τὰ κύματα, διότι ἦταν ἀντίθετος ὁ ἄνεμος.
Κατὰ δὲ τὰ χαράματα, (τὸ τέταρτο τρίωρο τῆς
νυκτός, κατὰ τὸν χρόνο ποὺ ἡ τέταρτη βάρδια τῶν φρουρῶν ἀναλάμβανε ὑπηρεσία), ἦλθε
ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς μαθητὲς περπατώντας πάνω στὴν θάλασσα.
Κι ὅταν τὸν εἶδαν οἱ μαθητὲς νὰ περπατᾶ πάνω
στὴν θάλασσα, ταράχθηκαν κ’ ἔλεγαν ὅτι εἶναι φάντασμα καὶ ἀπ’ τὸν φόβο ἔκραξαν.
Ἀμέσως ὅμως μίλησε ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτοὺς καὶ
τοὺς εἶπε: Θάρρος, ἐγὼ εἶμαι· μὴ φοβεῖσθε.
Κι ἀποκρίθηκε σ’ αὐτὸν ὁ Πέτρος καὶ εἶπε: Κύριε, ἂν εἶσαι σύ, διέταξέ με νὰ ἔλθω πρὸς
σὲ περπατώντας πάνω στὰ νερά.
Καὶ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε: Ἔλα. Κατέβηκε ὁ Πέτρος ἀπ’ τὸ πλοῖο καὶ περπάτησε πάνω στὰ νερά, γιὰ
νὰ ἔλθει στὸν Ἰησοῦ.
Ὅταν ὅμως εἶδε τὸν ἄνεμο ἰσχυρό, φοβήθηκε,
κλονίσθηκε ἡ πίστη του, ἄρχισε νὰ βυθίζεται καὶ φώναξε δυνατὰ λέγοντας: Κύριε σῶσε με.
Κι ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς ἅπλωσε τὸ χέρι του, τὸν ἔπιασε
καὶ τοῦ εἶπε: Ὀλιγόπιστε γιατί κλονίσθηκες
στὴν πίστη καὶ δείλιασες;
Ὅταν δὲ ἀνέβηκαν στὸ πλοῖο, ἔπαυσε ὁ ἄνεμος.
Οἱ μαθητές, ποὺ ἦσαν στὸ πλοῖο, ἦλθαν,
γονάτισαν μὲ σεβασμὸ πρὸς αὺτὸν καὶ εἶπαν: Ἀληθινὰ
σὺ εἶσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ἀφοῦ διέσχισαν τὴν θάλασσα, ἦλθαν στὴν
χώρα τῆς Γεννησαρέτ.