Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Θαδδαῖος

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Θαδδαῖος

Ἑορτάζει τὴν κα΄ (21η) Αὐγούστου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*

Θαδδαῖε, ποῖον ἄλλο σοι πλέξω στέφος,

Ἢ αὐτόπτην λέγειν σε, καὶ μύστην Λόγου;

Εἰκάδι πρώτῃ Θαδδαῖος βιότοιο ἀπέπτη.

   Ὁ ἅγιος Θαδδαῖος ἦταν ἀπὸ τὴν πόλη Ἔδεσσα, Ἑβραῖος κατὰ τὸ γένος καὶ ἄκρως ἐξασκημένος στὶς θεῖες Γραφές. Ἀνεβαίνοντας στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ νὰ προσκυνήσει κατὰ τὶς ἡμέρες Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ καὶ ἀκούγοντας τὸ κήρυγμά του ὑπερθαύμασε τὴν ἀγγελική του ζωὴ καὶ βαπτίσθηκε ἀπὸ αὐτόν.

   Μετὰ ταῦτα βλέποντας τὸν Δεσπότη Χριστὸ καὶ τὰ ἄπειρα θαύματα ὅσα τελοῦσε, καὶ ἀκούγοντας καὶ τὴν διδασκαλία του ἀκολούθησε τὸν Κύριο ἕως τὸ σωτήριο πάθος.

   Μετὰ δὲ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ἐπανῆλθε στὴν πατρίδα του ’Έδεσσα κι ἀφοῦ βάπτισε τὸν τοπάρχη Αὔγαρο καθάρισε τὸ ἀπομεινάρι ἐκεῖνο τῆς λέπρας, τὸ ὁποῖο ἔμεινε στὸ μέτωπό του (καθὼς περὶ τούτου εἴπαμε κατὰ τὴν δεκάτη ἕκτη τοῦ Αὐγούστου στὸ Συναξάρι).

   Κι ἀφοῦ δίδαξε καὶ φώτισε κι ἄλλους πολλοὺς καὶ ἐκκλησίες οἰκοδόμησε, διῆλθε τὶς πόλεις τῆς Συρίας. Καὶ φθάνοντας στὴν Βηρυτό, πόλη τῆς Φοινίκης, δίδαξε καὶ βάπτισε πολλούς, κ’ ἔτσι ἐκεῖ παρέδωκε τὴν ψυχή του εἰς χεῖρας Θεοῦ.¹

Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 6ος, σελ. 82, 83. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).

 

1. Σημείωσαι, ὅτι τοῦτον τὸν Ἀπόστολο συναριθμεῖ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος μετὰ τῶν δώδεκα Ἀποστόλων λέγοντας: «Καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος» (Ματθ. ι΄ 3).