Εἶπε Γέρων…
Ἂν βρεῖ τόπο ἥσυχο, ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ κάνει τὰ καθήκοντά του καὶ δὲν σπεύδει νὰ κατοικήσει ἐκεῖ γιατὶ λείπουν τὰ ἐφόδια γιὰ τὴν συντήρησή του, ὁ Μοναχὸς αὐτὸς δὲν πιστεύει πὼς ὑπάρχει Θεός, ἔλεγε κάποιος Γέροντας.
— Εἶναι δυνατὸν στὸν ἄνθρωπο νὰ βάζει κάθε μέρα ἀρχή; ρώτησε ὁ ἀββᾶς Μωϋσῆς τὸν ὅσιο Σιλουανό.
— Ἂν εἶναι ἐργάτης τῆς ἀρετῆς, ἀποκρίθηκε ὁ Γέροντας, ὄχι μόνο κάθε μέρα, ἀλλὰ καὶ κάθε ὥρα καὶ κάθε στιγμὴ μπορεῖ νὰ βάζει ἀρχή.
Στοὺς Μοναχοὺς δίνει τὴν ἀκόλουθη χρήσιμη συμβουλὴ ἕνας Ὅσιος:
— Μὴ συνηθίζεις νὰ περιδιαβαίνεις τὰ κελλιὰ τῶν ἀδελφῶν. Κάθισε στὸ δικό σου μὲ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιά σου. Ἔχε τὸν νοῦ σου στὴν προσευχὴ καὶ στὴν μελέτη καὶ τὰ χέρια σου ἀπασχολημένα στὸ ἐργόχειρο. Ἀπόφευγε τὴν πολυπραγμοσύνη. Μὴ κάθεσαι νὰ ἐξετάζεις τί κάνουν οἱ ἄλλοι, οὔτε ἂν ἐργάζονται περισσότερο ἢ λιγότερο ἀπὸ σένα.
Κάποιος ἀδελφὸς ζήτησε νὰ μάθει τί εἶναι ἡ αὐτοεξουθένωση.
— Τὸ νὰ θεωρεῖς τὸν ἑαυτό σου, τοῦ ἐξήγησε ὁ ἀββᾶς Ἁλώνιος, χειρότερο ἀπὸ τὰ ἄλογα ζῶα, ποὺ ἔχουν τὸ πλεονέκτημα νὰ μὴ λογοδοτοῦν γιὰ τὶς πράξεις τους.
Τὸ στόμα τοῦ ταπεινόφρονος λέγει πάντοτε ἀλήθεια, γράφει ἕνας Ἅγιος. Ὅποιος ἀντιλέγει στὴν ἀλήθεια, παίρνει τὴν θέση τοῦ δούλου ποὺ ράπισε τὸν Κύριο.