Τί λοιπὸν εἶναι ἡ ἁμαρτία;
Ἁγίου
Κυρίλλου Ἱεροσολύμων*
Ἀλλὰ
θὰ ρωτήσει κανείς: Τί λοιπὸν εἶναι ἡ ἁμαρτία;
Ζῶο εἶναι; Ἄγγελος εἶναι; Δαίμονας εἶναι;
Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ τόσο φοβερὰ ἐνεργεῖ;
Δὲν εἶναι ἐχθρός, ὦ ἄνθρωπε!, ποὺ σὲ
πολεμάει ἀπ’ ἔξω, ἀλλὰ εἶναι κακὸ
βλάστημα ποὺ μεγαλώνει ἀπὸ μέσα σου.
Νὰ ἔχεις, λοιπόν, ὀρθάνοιχτα τὰ μάτια τῆς
ψυχῆς σου, καὶ ἐπιθυμία κακὴ δὲν θὰ ὑπάρξει στὴν ψυχή σου.
Φύλαγε τὰ δικά σου καὶ μὴ ἀφαιρεῖς τὰ ξένα,
καὶ ἡ ἐπιθυμία τῆς ἁρπαγῆς θὰ νεκρωθεῖ.
Νὰ ἔχεις στὸ νοῦ σου πάντοτε τὴν ἡμέρα τῆς
κρίσεως, καὶ τότε ποτὲ δὲν θὰ κάμεις τὴν παρανομία καὶ τὴν ἁμαρτία.
Ὅταν, ὅμως, λησμονήσεις τὸν Θεό, τότε θ’
ἀρχίσεις νὰ σκέφτεσαι τὰ πονηρὰ καὶ νὰ πράττεις τὰ παράνομα.
* Κατήχησις Β΄, Migne, P.G. 33, 381.