Ὁ ἅγιος μάρτυς Νεόφυτος

Ὁ ἅγιος μάρτυς Νεόφυτος

Ἑορτάζει τὴν κα΄ (21η) Ἰανουαρίου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*

Τὸν Νεόφυτον ἐκριζοῖ γῆθεν δόρυ,

Νέου φυτοῦ κάλλιστον οἷά περ θάλος.

   Τοῦτος ὁ ἅγιος Νεόφυτος ἦταν ἀπὸ τὴν Νίκαια τῆς Βιθυνίας, γυιὸς γονέων Χριστιανῶν, Θεοδώρου καὶ Φλωρεντίας, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ, ἐν ἔτει σϞ΄ (290).

   Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς του ἦταν γεμάτος μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, διότι ὅταν ἦταν ἀκόμη ἐννέα ἐτῶν καὶ βρισκόταν στὴν μάθηση τῶν γραμμάτων μαζὶ μὲ τ’ ἄλλα παιδιά, τότε, λέγω, προσευχόταν καὶ διέτρεφε τὰ παιδιὰ μὲ παράδοξο (ἀνεξήγητο) τρόπο καὶ μιὰ περιστερὰ ἐρχόταν στὴν κλίνη του καὶ τὴν φύλαττε. Κ’ ἐπειδὴ τὸ περιστέρι μίλησε μ’ ἀνθρώπινη φωνή, ἡ μητέρα τοῦ ἀγίου φοβήθηκε καὶ πέθανε, ὁ δὲ ἅγιος διὰ τῆς προσευχῆς του τὴν ἀνέστησε.

   Ὕστερα δέ, ἀφοῦ ἀναχώρησε πῆγε στὸ ὄρος τοῦ Ὀλύμπου καὶ μπῆκε σ’ ἕνα σπήλαιο, στὸ ὁποῖο τοῦ ἔδειξε νὰ μπεῖ ἡ περιστερὰ ποὺ τὸν ὁδηγοῦσε. Κι ἀφοῦ ἔδιωξε τὸ θηρίο ποὺ βρισκόταν στὸ σπήλαιο ἔκαμε ἐκεῖ τὴν κατοικία του τρεφόμενος ἀπὸ θεῖον Ἄγγελο. Κι ὅταν ἔφθασε στὸν ἐνδέκατο χρόνο τῆς ἡλικίας του, ὁδηγούμενος ἀπὸ θεία ἀποκάλυψη κατέβηκε ἀπ’ τὸ βουνὸ καὶ ἦλθε στοὺς γονεῖς του κι ἀφοῦ τοὺς χαιρέτησε μοίρασε στοὺς φτωχοὺς τὰ ὑπάρχοντά τους καὶ πάλι ἐπέστρεψε στὸ ὄρος τοῦ Ὀλύμπου.

   Κατὰ δὲ τὸν δέκατο πέμπτο χρόνο τῆς ἡλικίας του παρουσιάσθηκε στὸν βασιλέα ὁδηγούμενος ὑπὸ θείου Ἀγγέλου. Καὶ διὰ τὴν πολλὴ παρρησία τοῦ ἀγίου πρῶτα τὸν ἔδειραν, ἔπειτα τὸν ἔβαλαν σὲ ἀναμμένο φοῦρνο. Κι ἀφοῦ παρέμεινε ἀπὸ τοῦτα ἀβλαβὴς μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, τότε δόθηκε στὰ θηρία γιὰ νὰ τὸν φᾶνε. Κ’ ἐπειδὴ ἔμεινε κι ἀπ’ αὐτὰ ἀβλαβής, θανατώθηκε ἀπὸ ἕναν βάρβαρο, ὁ ὁποῖος ὅρμησε μὲ τὴν σπάθη ἐναντίον του· κ’ ἔτσι ἔλαβε ὁ μακάριος τοῦ μαρτυρίου τὸ στεφάνι.

Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 113, 114. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).