ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιη΄ 10-14)
«Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης.
ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης·
νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι.
καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾽ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.»
Εἶπε ὁ Κύριος τὴν ἑξῆς παραβολή: Δύο ἄνθρωποι ἀνέβηκαν στὸ ἱερὸ γιὰ νὰ προσευχηθοῦν, ὁ ἕνας Φαρισαῖος κι ὁ ἄλλος τελώνης.
Ὁ Φαρισαῖος στάθηκε ἐπιδεικτικὰ γιὰ νὰ προκαλεῖ ἐντύπωση· καὶ γιὰ νὰ δοξάσει τὸν ἑαυτό του, αὐτὰ προσευχόταν: Σὲ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, διότι δὲν εἶμαι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοὶ ἢ καὶ ὅπως αὐτὸς ὁ τελώνης.
Ἐγὼ νηστεύω δύο φορὲς τὴν ἑβδομάδα, δίδω τὸ δέκατο ἀπὸ ὅλα γενικῶς ὅσα ἀποκτῶ.
Καὶ ὁ τελώνης, ποὺ στεκόταν κάπου μακρυὰ ἀπὸ τὸ θυσιαστήριο, δὲν ἤθελε οὔτε τὰ μάτια του νὰ σηκώσει στὸν οὐρανό, ἀλλὰ κτυποῦσε τὸ στῆθος του λέγοντας: Θεέ μου, σπλαγχνίσου με τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ συγχώρησέ με.
Σᾶς διαβεβαιώνω, ὅτι αὐτὸς ὁ τελώνης (ὁ περιφρονημένος ἀπὸ τὸν Φαρισαῖο) κατέβηκε στὸ σπίτι του μὲ συγχωρημένες τὶς ἁμαρτίες του, ἀθῶος καὶ δίκαιος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, παρὰ ὁ Φαρισαῖος ἐκεῖνος. Διότι κάθε ἕνας ποὺ ὑψώνει τὸν ἑαυτό του, θὰ ταπεινωθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ θὰ καταδικασθεῖ, ἐνῶ ἀντιθέτως, ἐκεῖνος ποὺ ταπεινώνει τὸν ἑαυτό του θὰ ὑψωθεῖ καὶ θὰ δοξασθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό.