Θεία Χάρη
Ὁσίου
Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου*
Ὅταν
ἡ Θεία Χάρη ἐπισκέπτεται τὴν ψυχή, τὴν τέρπει καὶ τὴν θερμαίνει. Ὅταν
ἀπομακρύνεται, τὴν γεμίζει ἀνησυχία καὶ ἀδημονία. Συνήθως ἀπομακρύνεται γιὰ νὰ τὴν
δοκιμάσει ἢ γιὰ νὰ τὴν τιμωρήσει γιὰ κάτι κακὸ ποὺ δέχθηκε καὶ μολύνθηκε. Στὴν
πρώτη περίπτωση ἐπιστρέφει σύντομα, μόλις ἡ ψυχὴ τὴν ἀναζητήσει θερμά. Στὴν
δεύτερη ὅμως δὲν ἐπιστρέφει, ἂν δὲν
προηγηθεῖ εἰλικρινὴς μετάνοια καὶ καθαρὴ ἐξομολόγηση.
Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι φωτιά. Ἡ φωτιὰ
διατηρεῖται μὲ ξύλα. Ξύλα πνευματικὰ εἶναι ἡ προσευχή…
Μόλις ἡ χάρη ἐγγίζει τὴν καρδιά, ἀμέσως ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ στρέφονται πρὸς τὸν Θεό. Ὁ νοῦς δὲν μένει ποτὲ ἀνενέργητος. Ἐφ᾿ ὅσον λοιπὸν θὰ εἶναι στραμμένος πρὸς τὸν Θεό, γιὰ τὸν Θεὸ καὶ θὰ σκέπτεται. Ἀπὸ αὐτὸ ἀπορρέει ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ὁ παντοτεινὸς συνοδοιπόρος μιᾶς εὐλογημένης καταστάσεως. Ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ δὲν μένει ποτὲ ἄκαρπη, ἀλλὰ μᾶς ὁδηγεῖ νὰ βλέπουμε τὰ ἔργα τῆς θείας τελειότητος, τῆς χάριτος, τῆς ἀληθείας, τῆς δημιουργίας, τῆς πρόνοιας, τῆς κρίσεως καὶ τῆς ἀντιμισθίας. Ὅλα αὐτὰ μαζὶ ἀποτελοῦν τὸν κόσμο τοῦ Θεοῦ ἢ τὴν περιοχὴ τοῦ πνεύματος. Ὁ ζηλωτὴς χριστιανὸς ἀναπόφευκτα παραμένει σ᾿ αὐτὴ τὴν περιοχή.
Θέλετε νὰ διατηρήσετε τὸν ζῆλο αὐτόν; Μόλις
διαπιστώνετε ὅτι ἡ φλόγα τῆς χάριτος ἀδυνατίζει, πάρτε προσάναμμα ἀπὸ τὴν
πνευματική σας καύσιμη ὕλη καὶ ἀναζωπυρώνετέ την. Καὶ ὅλα θὰ πᾶνε καλά.
Ἀπὸ τὸ σύνολο αὐτῶν τῶν πνευματικῶν κινήσεων
προέρχεται ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ εὐλαβὴς στάση τῆς καρδιᾶς μας μπροστὰ στὸν Θεό.
Ὁ φιλάνθρωπος Χριστὸς σᾶς κάλεσε καὶ σᾶς
ὁδήγησε στὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Εὐχαριστεῖστε Τον. Ξεφύγατε ἀπὸ τὸν εὐρύχωρο δρόμο
τῆς ἀπωλείας. Ἔχετε ὅμως τὰ μάτια σας ἄγρυπνα, γιατὶ ὁ ἐχθρὸς δὲν κοιμᾶται. Δὲν
ἀπομακρύνεται ἀπὸ κοντά σας καὶ σᾶς παρακολουθεῖ ἀναζητώντας εὐκαιρία νὰ σᾶς
παρασύρει πάλι στὸ κακό.
Ἔχετε σύμμαχο τὴν Θεία Χάρη. Ὅσο σᾶς
παραστέκει, ὁ ἐχθρὸς δὲν τολμᾶ νὰ σᾶς ἐπιτεθεῖ. Προσέχετε λοιπόν, μὴ σκεφθεῖτε ποτὲ ὑπερήφανα γιὰ τὸν ἑαυτό
σας, γιατὶ τότε ἡ Θεία Χάρη θὰ σᾶς ἐγκαταλείψει.
* «ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ»,
ἐκδόσεις Ἱ. Μ. Παρακλήτου, Ὠρωποῦ Ἀττικῆς 1989, σελ. 38-39.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 21-4-2020