Τρεῖς λάκκοι ποὺ μᾶς σκάβουν οἱ δαίμονες…
Ὁσίου
Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου*
Σὲ ὅλες τὶς κατὰ Θεὸν προσπάθειες καὶ
ἐργασίες μας τρεῖς λάκκους μᾶς σκάβουν ὕπουλα οἱ δαίμονες.
Πρῶτον
μὲν ἀγωνίζονται νὰ μὴ κατορθωθεῖ τὸ
ἀγαθό.
Δεύτερον δέ, ἀφοῦ νικηθοῦν στὸ πρῶτο σημεῖο, ἀγωνίζονται ὥστε τὸ ἀγαθὸ
ποὺ κατορθώθηκε νὰ μὴν εἶναι καθ᾿ ὅλα
θεάρεστο.
Ὅταν δὲ καὶ σ᾿ αὐτὸν τὸν στόχο ἀποτύχουν οἱ κλέπτες, τότε πλησιάζουν ἀθόρυβα στὴν ψυχή μας καὶ μᾶς μακαρίζουν ὅτι σὲ ὅλα πολιτευόμασθε ὅπως θέλει ὁ Θεός.
Ἀντίπαλος
τοῦ πρώτου πολέμου εἶναι ἡ σπουδὴ καὶ μέριμνα τοῦ θανάτου,
τοῦ
δευτέρου ἡ ὑποταγὴ καὶ ἡ ἐξουδένωση,
καὶ
τοῦ τρίτου ἡ ἔντονη καὶ συνεχὴς αὐτομεμψία.
* «ΚΛΙΜΑΞ»,
Λόγος ΚΣΤ΄, Μέρος Α΄, Περὶ
διακρίσεως λογισμῶν καὶ παθῶν καὶ ἀρετῶν (ς΄).
«Ἐν πάσαις ἡμῶν
ταῖς κατὰ Θεὸν ἐργασίαις τρεῖς ἡμῖν βοθύνους οἱ δαίμονες ὀρύσσουσι. Καὶ πρῶτον
μὲν παλαίουσιν, ἵνα τὸ ἀγαθὸν κωλύσωσι γενέσθαι· δεύτερον δὲ μετὰ τὴν πρώτην
αὐτῶν ἧτταν, ἵνα μὴ κατὰ Θεὸν τὸ τυχὸν γένηται. Ὅταν δὲ καὶ τούτου οἱ κλέπται
τοῦ σκοποῦ ἀποτύχωσι, τότε λοιπὸν ἡσυχίως ἐπιστάντες ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ψυχῇ
μακαρίζουσιν ἡμᾶς, ὡς κατὰ Θεὸν ἐν πᾶσιν πολιτευομένους. Τοῦ μὲν προτέρου
ἐχθρός, σπουδὴ καὶ μέριμνα θανάτου· τοῦ δὲ δευτέρου, ὑποταγὴ καὶ ἐξουδένωσις·
τοῦ δὲ τρίτου, τὸ ἑαυτὸν διηνεκῶς καταμέμφεσθαι.»