Σημείωση:
Ἀναδημοσιεύουμε τὸ παρακάτω φιλοκαλικὸ κείμενο μὲ τὴν ὁλόψυχη εὐχή, ὁ πανοικτίρμων Θεὸς νὰ
συγχωρεῖ καὶ νὰ ἐλεεῖ ὅλους μας, κυρίως δέ, τοὺς ἀδίστακτους καὶ ταλαίπωρους μυθοπλάστες, ψευδολόγους καὶ συκοφάντες!
Δὲν ὑπάρχει βαρύτερος πόνος ἀπὸ τὴν συκοφαντία…
Ὁσίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ*
Ὅταν μᾶς δοῦν οἱ δαίμονες ὅτι καταφρονοῦμε τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, μὲ σκοπὸ νὰ μὴ μισήσουμε γιὰ χάρη τους τοὺς ἀνθρώπους κ’ ἔτσι ξεπέσουμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη, τότε ξεσηκώνουν ἐναντίον μας συκοφαντίες, γιὰ νὰ μισήσουμε τοὺς συκοφάντες, μὴ ὑποφέροντας τὴν λύπη (τῆς συκοφαντίας).
Δὲν ὑπάρχει βαρύτερος πόνος τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὴν συκοφαντία, εἴτε στὴν πίστη, εἴτε στὴν διαγωγὴ συκοφαντεῖται κάποιος… Καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μείνει ἀδιάφορος ὅταν συκοφαντεῖται, παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ στρέφει τὰ μάτια του στὸν Θεό…
Ὅσο ἐσὺ προσεύχεσαι μὲ τὴν ψυχή σου γιὰ χάρη ἐκείνων ποὺ σὲ συκοφάντησαν, τόσο καὶ ὁ Θεὸς πείθει γιὰ τὴν ἀθωότητά σου ὅσους σκανδαλίστηκαν λόγῳ τῆς συκοφαντίας.
Φύσει ἀγαθὸς εἶναι μόνο ὁ Θεός1.
Κατὰ τὴν προαίρεση ἀγαθὸς εἶναι μόνον ἐκεῖνος ποὺ μιμεῖται τὸν Θεό, ποὺ ἔχει δηλαδὴ ὡς σκοπό, νὰ ἑνώσει τοὺς πονηροὺς μὲ Ἐκεῖνον ποὺ εἶναι φύσει ἀγαθὸς (Πανάγαθος), γιὰ νὰ γίνουν καὶ αὐτοὶ ἀγαθοί.
Γι᾿ αὐτὸ ὅταν ἐκεῖνοι τὸν λοιδοροῦν, αὐτὸς εὐλογεῖ· ὅταν τὸν καταδιώκουν, ὑπομένει· ὅταν τὸν βλασφημοῦν, παρακαλεῖ τὸν Θεό· ὅταν τὸν φονεύουν, προσεύχεται γι᾿ αὐτούς.
Τὰ πάντα κάνει γιὰ νὰ μὴ ξεφύγει ἀπὸ τὸν σκοπὸ τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία εἶναι Αὐτὸς ὁ Θεός μας2.
* «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν», τόμος Β΄, Τέταρτη Ἑκατοντάδα τῶν κεφαλαίων περὶ Ἀγάπης, 87(πζ΄) - 90(ϟ΄).
1. Ματθ. ιθ΄ 17: «Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός.»
2. Α΄ Ἰωάν. δ΄ 8: «Ὁ μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.»
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 7/10/2020