ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ι΄
(Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)
«Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους
ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.
ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν
Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι.
ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν
καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν
καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί·
λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα,
βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα, ἕως ἄρτι.
Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾽ ὡς τέκνα
μου ἀγαπητὰ νουθετῶ.
ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ,
ἀλλ᾽ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα.
παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.»
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἐμᾶς τοὺς Ἀποστόλους μᾶς ἔχει
δείξει στὰ μάτια ὅλων τῶν ἀνθρώπων σὰν τοὺς πιὸ τελευταίους, σὰν
καταδικασμένους σὲ θάνατο. Διότι γίναμε παράδοξο θέαμα σ’ ὅλον τὸν κόσμο, καὶ στοὺς
ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους.
Ἐμεῖς (οἱ Ἀπόστολοι) θεωρούμαστε (ἀπ’ τοὺς
κοσμικοὺς ἀνθρώπους) μωροὶ κι ἀνόητοι χάριν τοῦ Χριστοῦ, ἐσεῖς ὅμως εἶστε
φρόνιμοι καὶ συνετοὶ ἐν Χριστῷ! Ἐμεῖς εἴμαστε ἀσθενεῖς καὶ ἀδύνατοι, ἐσεῖς ὅμως
εἶστε ἰσχυροὶ κι ἀκατανίκητοι! Ἐσεῖς εἶστε ἔνδοξοι, κι ἐμεῖς περιφρονημένοι καὶ
χωρὶς τιμές.
Μέχρι αὐτῆς τῆς ὥρας, καὶ πεινᾶμε καὶ διψᾶμε·
καὶ δὲν ἔχουμε ἐπαρκῆ ἐνδυμασία καὶ δεχόμαστε ραπίσματα καὶ συνεχῶς μετακινούμαστε
χωρὶς νἄχουμε σταθερὴ παραμονή.
Καὶ κοπιάζουμε ἐργαζόμενοι μὲ τὰ ἴδια μας τὰ
χέρια. Ὅταν μᾶς ἐμπαίζουν καὶ μᾶς βρίζουν ἐμεῖς τοὺς εὐλογοῦμε κ’ εὐχόμαστε γι’
αὐτούς. Ὅταν μᾶς καταδιώκουν, δείχνουμε μακροθυμία καὶ ὑπομονή.
Ὅταν μᾶς δυσφημοῦν καὶ μᾶς διαβάλλουν, ἐμεῖς
μιλᾶμε μὲ λόγια καλωσύνης καὶ ἀγάπης. Γίναμε σὰν τὰ ρυπαρότερα πράγματα ὅλου τοῦ
κόσμου, σὰν σκουπίδια θεωρούμαστε γιὰ ὅλους, μέχρι τὴν στιγμὴ αὐτή.
Μὲ αὐτὰ ποὺ σᾶς γράφω δὲν θέλω νὰ σᾶς
πικράνω καὶ ντροπιάσω, ἀλλὰ σὰν παιδιά μου ἀγαπητὰ σᾶς συμβουλεύω.
Διότι ἔστω κι ἂν ἔχετε χιλιάδες παιδαγωγοὺς
καὶ δασκάλους στὴν κατὰ Χριστὸν ζωή σας, δὲν ἔχετε ὅμως πολλοὺς πατέρες. Διότι,
μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ἐγὼ σᾶς γέννησα πνευματικῶς στὴν νέα
ζωὴ διὰ τοῦ Εὐαγγελίου.
Σᾶς παρακαλῶ, λοιπόν, νὰ γίνεσθε μιμητές
μου.