Ὁ ἅγιος μάρτυς Κόνων ὁ κηπουρός
Ἑορτάζει τὴν ε΄ (5η) Μαρτίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ἥλων τύπους φέροντι Κυρίῳ Κόνων,
Ἥλων τύπους πρόσεισιν εἰς πόδας φέρων.
Τοῦτος ὁ Ἅγιος ἦταν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Δεκίου τοῦ βασιλέως, ἐν ἔτει σνα΄ (251), καταγόμενος ἀπ’ τὴν πόλη Ναζαρέτ. Φεύγοντας δὲ ἀπὸ τὴν πατρίδα του πῆγε στὴν πόλη Μάνδρων, στὴν ἐπαρχία Παμφυλίας, κ’ ἔμενε σὲ τόπο ὀνομαζόμενο Κάρμηλα ἢ Κάρμενα καλλιεργῶντας ἕνα κῆπο, τὸν ὁποῖο ποτίζοντας καὶ φυτεύοντας μὲ διάφορα λάχανα, ἀπ’ ἐκεῖνα ποριζόταν τ’ ἀναγκαῖα τῆς ζωῆς. Κ’ ἦταν κατὰ τὴν γνώμη τόσο ἀκέραιος κι ἁπλὸς, ὥστε, ὅταν συνάντησε ἐκείνους ποὺ ἦλθαν νὰ τὸν συλλάβουν κ’ ἔβλεπε ὅτι ἐκεῖνοι τὸν χαιρετοῦσαν, τοὺς ἀντιχαιρετοῦσε κι αὐτὸς μ’ ὅλη του τὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά. Καὶ ἀφοῦ τοῦ φανέρωσαν ὅτι ὁ ἡγεμόνας Πούπλιος τὸν καλεῖ γιὰ νὰ πάει πρὸς αὐτόν, ἀποκρίθηκε ὁ Ἅγιος μὲ ἁπλότητα:
– Τί μὲ χρειάζεται ὁ ἡγεμόνας, ἐνῶ μάλιστα εἶμαι Χριστιανός; Ἂς καλεῖ τοὺς ὁμόφρονές του καὶ τοὺς κοινωνοὺς τῆς θρησκείας του.
Δέθηκε, λοιπόν, ὁ ἀοίδιμος κι ὁδηγήθηκε στὸν ἡγεμόνα, ἀπ’ τὸν ὁποῖο παρεκινεῖτο νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ δὲ Ἅγιος ἀφοῦ ἀναστέναξε ἀπ’ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς του, ἔβρισε μὲν τὸν τύραννο, βεβαίωσε δὲ τὴν πίστη στὸν Χριστὸ μὲ τὴν ὁμολογία του, λέγοντας ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ σαλευθεῖ ἀπ’ αὐτήν, ἀκόμη κι ἂν λάβει μύρια βασανιστήρια. Καὶ γιὰ τὴν αἰτία αὐτὴ καρφώθηκε στὰ πόδια κι ἀναγκάσθηκε νὰ τρέχει μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἅμαξα τοῦ ἡγεμόνα. Καὶ ἀφοῦ λιποθύμησε στὸν δρόμο κ’ ἔπεσε στὰ γόνατα, προσευχήθηκε κι ἔτσι παρέδωκε τὴν ἁγία του ψυχὴ στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.
Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 4ος, σελ. 34. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).