Ὁ ἅγιος μάρτυς Μαρῖνος
Ἑορτάζει τὴν ιζ΄ (17η) Μαρτίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Τμηθεὶς Μαρῖνος ἐκτέμνει κάραν πλάνης,
Καὶ σὺν κεφαλῇ τῶν ὅλων Χριστῷ μένει.
Τοῦτος ὁ Ἅγιος ἦταν ἐκ προγόνων Χριστιανός, καὶ βλέποντας τοὺς εἰδωλολάτρες νὰ προσφέρουν θυσίες ὄχι μόνο σὲ ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ στὰ ἑρπετὰ καὶ βδελυρὰ ζωΰφια, ἄναψε ἀπὸ θεϊκὸ ζῆλο, καὶ ἐνῶ οἱ εἰδωλολάτρες τελοῦσαν ἑορτὴ στ’ ἄψυχα εἴδωλα, ὅρμησε καὶ κατεκρήμνισε τὸν βωμὸ καὶ κατεπάτησε τὶς θυσίες ποὺ γινόντουσαν ἐκεῖ, τὸν δὲ ἑαυτό του ὁμολόγησε Χριστιανό.
Παρευθὺς λοιπὸν πιάσθηκε ἀπ’ τοὺς εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι πρῶτα ἔδειραν τὸν ἅγιο μὲ χοντρὰ ραβδιὰ καὶ σύντριψαν μὲ πέτρες τὸ στόμα καὶ τὰ δόντια του καὶ τὸν ἔσυραν ἀπ’ τὶς τρίχες τῆς κεφαλῆς. Ἔπειτα, ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν τὸν παρέδωκαν στὸν ἄρχοντα, ἀπ’ τὸν ὁποῖο πολὺ βασανίσθηκε, στὸ τέλος δὲ ἀποκεφαλίσθηκε κ’ ἔτσι ἔλαβε ὁ μακάριος τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 4ος, σελ. 100. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).