Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας
Ἑορτάζεται τὴν κε΄ (25η) Μαρτίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ἤγγειλεν Υἱὸν Ἄγγελος τῇ Παρθένῳ,
Πατρὸς μεγίστης Ἄγγελος βουλῆς μέγαν.
Γήθεο τῇ Μαρίῃ ἔφατ’ Ἄγγελος εἰκάδι πέμπτῃ.
Ὁ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός, ὁ πάντοτε φροντίζων διὰ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ὡς Πατέρας φιλόστοργος, βλέποντας τὸ πλάσμα τῶν χειρῶν Του κατατυραννούμενο ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ κατασυρόμενο στὰ πάθη τῆς ἀτιμίας καὶ ὑποκείμενο στὴν εἰδωλολατρεία θέλησε ν’ ἀποστείλει τὸν μονογενῆ Υἱό του, τὸν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό, γιὰ νὰ τὸ λυτρώσει ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ διαβόλου.
Κ’ ἐπειδὴ θέλησε νὰ μὴ ξέρει τὸ μυστήριο τοῦτο ὄχι μόνον ὁ Σατανᾶς, ἀλλ’ οὔτε αὐτὲς οἱ οὐράνιες Δυνάμεις, διὰ τοῦτο ἐμπιστεύθηκε τὸ μυστήριο αὐτὸ σ’ ἕνα Ἀρχάγγελο, δηλαδὴ στὸν ἐνδοξότατο Γαβριήλ. Προοικονόμησε δὲ νὰ γεννηθεῖ καὶ ἡ ἁγία Παρθένος Μαρία καὶ νὰ φυλαχθεῖ καθαρή, ὡς ἀξία ἑνὸς τέτοιου καὶ τόσο μεγάλου μυστηρίου καὶ παγκόσμιου καλοῦ. Κι ἔτσι, ἀφοῦ ἦλθε ὁ Ἄγγελος στὴν πόλη Ναζαρὲτ τῆς εἶπε: «Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ». Ἡ δὲ Παρθένος ὕστερα ἀπὸ κάποια ἄλλα λόγια εἶπε στὸ τέλος πρὸς τὸν Ἄγγελο: «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμα σου». Κ’ εὐθὺς μὲ τὸν λόγο τοῦτο συνέλαβε ὑπερφυῶς μέσα στὴν ἄχραντη κοιλία της τὸν Υἰὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ, τὴν ἐνυπόστατη σοφία καὶ δύναμη αὐτοῦ, μὲ τὴν ἑπισκίαση αὐτοῦ τοῦ ἴδιου Λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὴν ἐπέλευση τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ἀπὸ τότε λοιπὸν τελέσθηκαν οἰκονομικῶς ὅλα τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ Λόγου γιὰ τὴν δική μας σωτηρία καὶ ἀπολύτρωση.
Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 4ος, σελ. 133-136. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).