Ἡ ἁγία μάρτυς Ἀντωνίνα
Ἑορτάζει τὴν α΄ (1η) Μαρτίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Θάλαμος ἡ θάλασσα νυμφικὸς γίνῃ,
Ἀντωνίναν κρύπτουσα νύμφην Κυρίου.
Ἡ ἁγία Ἀντωνίνα καταγόταν ἀπ’ τὴν πόλη Νίκαια (νῦν καλουμένη τουρκιστὶ Ἰζνίκ), κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει σϞε΄ (295). Καὶ ἀφοῦ λοιπὸν παρουσιάσθηκε μπροστὰ στὸν βασιλέα κι ὁμολόγησε τὸν Χριστὸ μὲ παρρησία, πρῶτα μὲν λαμβάνει διάφορα βασανιστήρια καὶ ρίχνεται στὴν φυλακή, ἔπειτα ὅμως βγαίνει ἀπ’ τὴν φυλακὴ ἀλλ’ ἐπειδὴ δὲν πείσθηκε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, κρεμιέται καὶ ξεσχίζεται στὰ πλευρά.
Κ’ ἐνῶ ἔπασχε ὅλ’ αὐτὰ ἡ μακαρία, ἐνέπαιζε τοὺς ψευδοθεοὺς τῶν Ἑλλήνων καὶ τὴν πλάνη τοῦ βασιλέως. Γι’ αὐτὸ καὶ παραδόθηκε στοὺς δημίους, γιὰ νὰ τὴν ξεντύσουν καὶ νὰ τὴν δείρουν δυνατά· ἀλλ’ ὅταν οἱ δήμιοι πλησίασαν γιὰ νὰ τὴν γυμνώσουν, εὐθὺς ἦλθαν ἀπ’ τοὺς οὐρανοὺς ἅγιοι Ἄγγελοι, καὶ τοὺς μὲν δημίους τοὺς χτύπησαν δυνατὰ καὶ τοὺς ἔσπρωξαν, τὴν δὲ Ἁγία διαφύλαξαν ἀβλαβῆ. Μετὰ ταῦτα, τὴν ἅπλωσαν πάνω σ’ ἀναμμένη σχάρα, κ’ ἐπειδὴ κι ἀπ’ τὸ βασανιστήριο αὐτό, μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, ἔμεινε ἀβλαβής, διὰ τοῦτο βάλθηκε μέσα σὲ σάκκο καὶ ρίχθηκε στὴν λίμνη τῆς Νικαίας, κι ἔτσι ἔλαβε ἡ ἀοίδιμος τοῦ μαρτυρίου τὸ ἄφθαρτο στεφάνι.
Ταῖς Αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 4ος, σελ. 15. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).