Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Φίλιππος ἕνας ἐκ τῶν ἑπτὰ Διακόνων

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Φίλιππος ἕνας ἐκ τῶν ἑπτὰ Διακόνων

Ἑορτάζει τὴν ια΄ (11η) Ὀκτωβρίου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*

Ὧν περ διηκόνησας ἐν γῇ πραγμάτων,

Ἐν οὐρανοῖς, Φίλιππε, μισθὸν λαμβάνεις.

Λειτουργὸς λάβε μισθὸν ἐν ἑνδεκάτῃ γε Φίλιππος.

   Ὁ ἅγιος Φίλιππος ἦταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης, εἶχε τέσσαρες θυγατέρες προφητεύουσες –ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἦταν ἡ Ἑρμιόνη καὶ ἡ Εὐτυχία, καὶ βλέπε στὴν δ΄ (4η) τοῦ Σεπτεμβρίου κατὰ τὴν ὁποία ἑορτάζονται– καθὼς περὶ τούτου ἀναφέρει ὁ θεῖος Λουκᾶς σὲ διάφορα μέρη τῶν Πράξεων, καὶ τὸν ὀνομάζει Εὐαγγελιστή, λέγοντας· «Τῇ δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες ἤλθομεν εἰς Καισάρειαν, καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκον Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν ἑπτά, ἐμείναμεν παρ’ αὐτῷ. τούτῳ δὲ ἦσαν θυγατέρες παρθένοι τέσσαρες προφητεύουσαι»¹.

   Μαρτυρεῖ ἐπίσης ὁ Λουκᾶς, ὅτι ὁ ἀπόστολος τοῦτος κατεστάθη διάκονος ὑπὸ τῶν ἀποστόλων γιὰ τὶς ἀνάγκες («ἐπὶ τῆς χρείας») καὶ τὰ συσσίτια («τραπέζαις») τῶν φτωχῶν καὶ χηρῶν μαζὶ μὲ τὸν Στέφανο καὶ τοὺς ἄλλους πέντε².

   Ὁ ἅγιος Φίλιππος ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Σαμάρεια καὶ βάπτισε τὸν μάγο Σίμωνα ποὺ ὑποκρίθηκε ὅτι δέχθηκε τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Κι ἀφοῦ ἀρπάχθηκε ἀπὸ Ἄγγελο Κυρίου ἔφθασε στὸν δρόμο τὸν Εὐνοῦχο τῆς βασίλισσας Κανδάκης, ὅπου τὸν κατήχησε καὶ τὸν βάπτισε³.

   Ἔπειτα πάλι τὸν ἔφερε ὁ ἅγιος Ἄγγελος στὴν Ἄζωτο (τῆς Παλαιστίνης) καὶ τὴν ἐφώτισε μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Μετὰ ταῦτα πῆγε στὶς Τράλλεις ποὺ βρίσκονται στὴν Μικρὰ Ἀσία, καὶ μὲ τὴν διδασκαλία του ἔπεισε ὅλους ὅσους βρίσκονταν ἐκεῖ νὰ πιστεύσουν στὸν Χριστό. Σ’ αὐτὴ τὴν πόλη ἀφοῦ ἔκτισε καὶ Ἐκκλησία, ἐξεδήμησε πρὸς τὸν Κύριο.

Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 1ος, σελ. 327, 328. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).

 

 

1. Πράξ. κα΄ 8, 9. «Τὴν ἄλλη μέρα φύγαμε καὶ ἤλθαμε στὴν Καισάρεια, καὶ πήγαμε στὸ σπίτι τοῦ Φιλίππου τοῦ εὐαγγελιστοῦ, ἑνὸς ἀπ’ τοὺς ἑπτὰ διακόνους, καὶ μείναμε μαζί του. Αὐτὸς εἶχε τέσσερις θυγατέρες παρθένους, ποὺ εἶχαν τὸ χάρισμα τῆς προφητείας».

2. Πράξ. στ΄ 1-7.

3. Σημείωσαι, ὅτι ὁ εὐνοῦχος τοῦτος κατ’ ἄλλους μὲν πῆγε στὴν Εὐδαίμονα Ἀραβία (δηλ. τὴν Ὑεμένη), κηρύττοντας τὸ Εὐαγγέλιο, κατ’ ἄλλους δὲ πῆγε στὴν Ταπροβάνη (δηλ. τὴν Σρὶ Λάνκα)· καὶ κατ’ ἄλλους στὴν Μερόη (Νουβία) τῆς Αἰγύπτου διότι σ’ αὐτὲς τὶς χῶρες βασίλευε κατ’ αὐτοὺς ἡ Κανδάκη. Ὁ δὲ θεῖος Εἰρηναῖος βιβλ. γ΄, καὶ ὁ Εὐσέβιος βιβλ. β΄, τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας κεφάλ. α΄, καὶ ὁ Ἱερώνυμος στὸν Ἡσαΐα κεφ. να΄ καὶ στὴν ἐπιστολὴ ργ΄, τοῦτοι, λέγω, θέλουν (ὑποστηρίζουν), ὅτι ὁ εὐνοῦχος τοῦτος ἐχρημάτισε ὁ πρῶτος ἀπόστολος τῶν Αἰθιόπων. Καὶ αὐτὴ ἡ γνώμη ἐπικρατεῖ καὶ στοὺς Ἀβησσυνοὺς (Αἰθίοπες) μέχρι σήμερα. (Βλ. στὴν νεοτύπωτη ἑκατονταετηρίδα).