Εἶπε Γέρων…
Δὲν
φοβοῦμαι τὸν Θεό, ἔλεγε στοὺς μαθητές του ὁ Καθηγητὴς τῆς ἐρήμου Μέγας
Ἀντώνιος, διότι τὸν ἀγαπῶ. Ἡ τέλεια ἀγάπη «ἔξω βάλλει τὸν φόβον».
Σ᾿
ἕναν ἀρχάριο Ἀδελφό, ποὺ πρόθυμα ξεκινοῦσε γιὰ τὴν πόλη, κάποιος σοφὸς Γέροντας
ἔλεγε:
— Μὴν εἶσαι τόσο πρόθυμος νὰ τρέχεις γιὰ τὴν πόλη, παιδί μου, ἀλλὰ νὰ
γυρίζεις ἀπό ᾿κεῖ ἐδῶ.
«Ἂν
τὴν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ σηκώσεις εὐχαρίστως τὸ βάρος τοῦ ἀδελφοῦ σου, εἶναι σὰν
νὰ ρίχτηκες στὴν κάμινο τῶν τριῶν Παίδων.»
Μὴν
ἀφήνεις τὴν συνείδησή σου, χριστιανέ, νὰ σὲ κατηγορεῖ γιὰ ὁποιαδήποτε πράξη,
συμβουλεύει ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων.
Ὁ
Μέγας Ἀρσένιος, λέγουν οἱ βιογράφοι του, ὕψωνε τὰ χέρια του, σὰν ἄλλος Μωϋσῆς,
στὴν προσευχή, ἐνῶ ὁ ἥλιος ἔδυε πίσω του καὶ τὰ κατέβαζε, ὅταν ἔλαμπε πάλι στὸ
πρόσωπό του.