Ἡ ἀκαταμάχητη δύναμη
Ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης Ἀργολίδος Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος († 1985) ὑπηρέτησε ὡς στρατιωτικὸς ἱερέας στὴν Ἀλβανία, κατὰ τὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τοῦ ’40. Οἱ μαρτυρίες ποὺ ἀκολουθοῦν εἶναι ἀπὸ τὸ προσωπικό του ἡμερολόγιο καὶ ἀπὸ προφορικὲς διηγήσεις του. Ἀποδεικνύουν, πὼς ἡ θεία Κοινωνία ἦταν μεγάλη δύναμη, ποὺ θωράκιζε τοὺς Ἕλληνες ἀγωνιστὲς στὸ μέτωπο.
…9 Μαρτίου 1940. Ἡμέρα Κυριακή. Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ μνήμη τῶν Ἁγίων Σαράντα. Στὸ μέτωπο τῆς Ἀλβανίας εἶναι παρὼν ὁ ἴδιος ὁ Μουσολίνι καὶ κατευθύνει προσωπικὰ τὴν περίφημη ἑαρινὴ ἐπίθεση. Νιώθω μία ψυχικὴ ἀγαλλίαση, συνδυασμένη μὲ ἔντονη νευρικότητα. Ἐνῶ δηλαδὴ νωρὶς τὸ πρωῒ ἑτοιμαζόμασταν γιὰ νὰ τελέσουμε στὸ σπίτι ποὺ μέναμε τὴ θεία λειτουργία, ξαφνικὰ ἄρχισε καταιγισμὸς πυρὸς ἀπὸ ὄλμους τοῦ ἀντίπαλου πυροβολικοῦ.
- Παππούλη μου, μοῦ λέει ὁ διοικητής, πῶς νὰ κάνουμε σήμερα λειτουργία;
- Σήμερα ἀκριβῶς ἐπιβάλλεται νὰ λειτουργήσουμε, ἀπάντησα ἐγώ, γιὰ νὰ μποῦμε κάτω ἀπὸ τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ.
Ὁ διοικητὴς τελικὰ ὑποχώρησε, κι ἔτσι ἀπολαύσαμε τὴ θεία μυσταγωγία μὲ μία ὡραία χορωδία ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες, ἐνῶ ὁ γύρω χῶρος εἶχε μεταβληθεῖ σὲ κόλαση φωτιᾶς. Στὴ λειτουργία αὐτὴ ζήσαμε τὴ θαυμαστὴ παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Δυὸ φορὲς στὴ διάρκειά της ὀβίδες πυροβολικοῦ ἔγλειψαν τὴν ἄκρη τοῦ τοίχου τοῦ σπιτιοῦ μας, ἔπεσαν στὸν ἀπέναντι χῶρο καὶ βυθίστηκαν στὸ χώμα χωρὶς νὰ ἐκραγοῦν. Ἂν ἔσκαζαν, θὰ σκοτωνόμασταν ὅλοι μέσα στὸ σπίτι...
 |
| Ὁ π. Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος ὡς στρατιωτικὸς Ἱερέας |
Τὴ μέρα αὐτὴ κοινώνησαν ὁ ὑποδιοικητής, ὁ ὑπασπιστὴς καὶ πολλοὶ στρατιῶτες τοῦ συντάγματος. Τελειώνοντας ὅμως τὴ λειτουργία, ἕνα θλιβερὸ γεγονὸς ἦρθε νὰ μᾶς δώσει ἕνα καλὸ μάθημα. Μερικοὶ στρατιῶτες, ἀντὶ νὰ ἔρθουν νὰ λειτουργηθοῦν, προτίμησαν νὰ προφυλαχθοῦν μέσα σ’ ἕνα ὑπόγειο χαράκωμα. Κι ἐνῶ ὁ τόπος αὐλακωνόταν ἀπὸ τὶς ὀβίδες, μία ἀπ’ αὐτὲς ἔπεσε μέσα στὸ χαράκωμα, σκότωσε τέσσερις ἄνδρες καὶ τραυμάτισε ἄλλους τρεῖς. Ὁ ἕνας μάλιστα βρέθηκε ἀποκεφαλισμένος...
Τὴν Κυριακή, στὶς 30 Μαρτίου τοῦ ’41, ξεκίνησα πολὺ πρωῒ γιὰ τὸ πρῶτο τάγμα, ὅπου λειτούργησα καὶ κήρυξα. Κοινώνησαν γύρω στοὺς πεντακόσιους ἄνδρες. Τὸ χέρι μου πιάστηκε καὶ πονοῦσε φοβερὰ ἀπὸ τὴ συνεχῆ μετάδοση τῆς θείας Κοινωνίας…
Ἄλλοτε πάλι ἀναγκάστηκα νὰ λειτουργήσω γονατιστὸς σὲ ἀντίσκηνο, γιατὶ ἔξω ἔβρεχε συνεχῶς. Οἱ στρατιῶτες παρακολούθησαν τὴ θεία λειτουργία μέσα στὴ βροχή, καὶ στὸ τέλος κοινώνησαν τὰ ἄχραντα Μυστήρια. Τί συγκινητικὸ θέαμα! Μέσα στ’ ἄγρια βουνά, καὶ μὲ βροχή, νὰ προσέρχονται οἱ στρατιῶτες, γιὰ νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό!!!
(Ἀπὸ τὸ θαυμάσιο βιβλίο «ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ», ἐκδόσεις Ἱ. Μ. Παρακλήτου, Ὠρωποῦ Ἀττικῆς, σελ. 33-35.)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 28/10/2021