Ὁ ὅσιος καὶ ὁμολογητὴς Νικήτας ἡγούμενος Μονῆς τοῦ Μηδικίου
Ἑορτάζει τὴν γ΄ (3η) Ἀπριλίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ρυσθεὶς βίου Νικήτας, ὡς στρουθὸς πάγης,
Πτεροῖς νοητοῖς ἵπταται πρὸς τὸνπόλον.
Νικήταν καλέουσι τρίτῃ ἐπὶ δῶμα Θεοῖο.
Τοῦτος ὁ ὅσιος Νικήτας ἀγάπησε ἀπ’ τὴν νεαρή του ἡλικία τὴν ἐγκράτεια καὶ γι’ αὐτὸ ἀνεχώρησε ἀπ’ τὸν κόσμο· φεύγοντας δέ, πῆγε καὶ κάθισε στὰ ὄρη καὶ στὴν ἡσυχία, ὅπου ἐργαζόταν (καλλιεργοῦσε) πᾶσα ἀρετή. Κι ἀπὸ τούτη τὴν πνευματικὴ ἐργασία ὑψώθηκε κ’ ἔγινε μέγας καὶ περιβόητος· κι ἐπειδὴ κυβερνιόταν μὲ τὴν διάκριση τοῦ λόγου, ἔγινε καὶ οἰκονόμος ψυχῶν καὶ πιστὸς ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ.
Ὡς προσκυνητὴς τῶν θείων καὶ ἁγίων εἰκόνων, διώχθηκε ἀπ’ τοὺς εἰκονομάχους, στερήθηκε τὸ ποίμνιό του καὶ καταδικάσθηκε σὲ πικρὲς ἐξορίες. Εὐχαριστῶντας τὸν Θεὸ γιὰ ὅλες τὶς κακοπάθειες ὅσες δοκίμασε, ἕνεκα τῶν θείων καὶ ἱερῶν εἰκόνων, ἐδείχθη δόκιμος ἀγωνιστής· ἤλεγξε μὲν τὴν ψυχοβλαβῆ αἵρεση τῶν θεομάχων, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς διδασκαλίες του καὶ τὶς παρακινήσεις του ἔκαμε καὶ πολλοὺς νὰ μαρτυρήσουν γιὰ τὴν προσκύνηση τῶν ἁγίων εἰκόνων. Ἔτσι λοιπόν, ἀφοῦ ἄναψε διπλὲς τὶς λαμπάδες, δηλαδὴ τῆς ὁμολογίας καὶ τῆς ἀσκήσεως, διπλᾶ καὶ τὰ στεφάνια δέχθηκε ἀπ’ τὰ χέρια τοῦ Κυρίου μας, στὸν ὁποῖον παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του.
Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 4ος, σελ. 179, 180. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).