ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(Ἑβρ. θ΄ 11 – 14)
«Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως,
οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος.
εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα,
πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;»
Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:
Ἀδελφοί, πράγματι ὁ Χριστός, ὅταν ἦλθε ὡς Ἀρχιερεὺς τῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα γιὰ τὴν Π. Διαθήκη ἦσαν μέλλοντα, εἰσῆλθε διὰ τῆς μεγαλύτερης καὶ τελειότερης σκηνῆς, ποὺ δὲν εἶχε κατασκευασθεῖ ἀπὸ ἀνθρώπινα χέρια, δηλαδὴ ὄχι διὰ μέσου τῶν ὑλικῶν κτισμάτων, ἀλλὰ μὲ τὸ ἅγιο καὶ τίμιο σῶμα τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας. (Αὐτὸ τὸ σῶμα ἦταν ἡ μεγαλύτερη καὶ τελειότερη σκηνὴ τοῦ Θεοῦ).
Καὶ εἰσῆλθε ἅπαξ διὰ παντὸς στὰ ἐπουράνια Ἅγια προσφέροντας θυσία ὄχι αἷμα τράγων καὶ μόσχων, ἀλλὰ τὸ δικό Του αἷμα, καὶ πέτυχε ἔτσι γιὰ ἐμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς τὴν αἰώνια ἀπολύτρωση καὶ σωτηρία.
Διότι, ἐὰν τὸ αἷμα τῶν ταύρων καὶ τῶν τράγων καὶ ἡ ἀνακατωμένη μὲ νερὸ στάκτη τῆς δαμάλεως, ποὺ καιγόταν ὁλόκληρη στὸ θυσιαστήριο, ραντίζουσα τοὺς μολυσμένους, τοὺς δίδει καθαρισμὸ καὶ κάποιον ἁγιασμὸ ὡς πρὸς τὴν καθαριότητα τοῦ σώματος,
πόσο μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ ἑνωμένο μαζί του αἰώνιο Ἅγιο Πνεῦμα προσέφερε θυσία τὸν ἑαυτό του, τὸν τελείως καθαρὸ καὶ ἀμόλυντο καὶ ἀπὸ τὴν παραμικρότερη ἀκόμη ἁμαρτία, θὰ καθαρίσει τὴν συνείδησή σας ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, ποὺ ὁδηγοῦν στὸν αἰώνιο θάνατο καὶ θὰ σᾶς δώσει τὴν παρρησία καὶ τὴν δύναμη νὰ λατρεύετε ὀρθῶς τὸν ζῶντα Θεό;