Δὲν ὑπάρχει προσωποληψία στὸν Θεό
Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου*
Ὁ
Θεὸς εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ἡ σωτηρία ὅλων ὅσων προαιροῦνται (θέλουν, ἐπιλέγουν)· ὅλων, καὶ τῶν πιστῶν καὶ τῶν ἀπίστων,
καὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν ἀδίκων, καὶ τῶν εὐσεβῶν καὶ τῶν ἀσεβῶν, καὶ τῶν ἀπαθῶν
καὶ τῶν ἐμπαθῶν, καὶ τῶν μοναχῶν καὶ τῶν κοσμικῶν, καὶ τῶν σοφῶν καὶ τῶν ἀγραμμάτων,
καὶ τῶν ὑγιῶν καὶ τῶν ἀσθενῶν, καὶ τῶν νέων καὶ τῶν ἡλικιωμένων.
Εἶναι ὅπως
ἀκριβῶς μὲ τὴν ἀκτινοβολία τοῦ φωτός, μὲ τὴν θέα τοῦ ἡλίου καὶ μὲ τὴν ἐναλλαγὴ τῶν
ἐποχῶν (τὰ ὁποῖα προσφέρονται ἐξ ἴσου σ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους). Καὶ δὲν μπορεῖ
νὰ εἶναι ἀλλιώτικα, διότι «δὲν ὑπάρχει προσωποληψία στὸν Θεόν»1.
1. Ρωμ. β΄ 11: «οὐ γὰρ ἔστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ».
* «ΚΛΙΜΑΞ», Λόγος Α΄, Περὶ ἀποταγῆς βίου (δ΄).