ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ἁγίου Σπυρίδωνος)
(Ἐφεσ. ε΄ 8-19)
«Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε·
– ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ
καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ –
δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ κυρίῳ.
καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις
τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·
τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾽ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι
καὶ λέγειν·
τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.
διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν
νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.
Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι,
ἀλλ᾽ ὡς σοφοί,
ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι
πονηραί εἰσι.
διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες
τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.
καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ
πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,
λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς
πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.»
Ἀδελφοί, νὰ ζεῖτε καὶ νὰ συμπεριφέρεσθε σὰν παιδιὰ
τοῦ φωτὸς, τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ἀρετῆς.
Διότι ὁ καρπὸς τὸν ὁποῖο παράγει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα
μέσα στὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν, ἐκδηλώνεται μὲ κάθε καλωσύνη καὶ δικαιοσύνη καὶ
φιλαλήθεια.
Νὰ ἐρευνᾶτε καὶ νὰ διακρίνετε πάντοτε, τί εἶναι
εὐάρεστο ἐνώπιον τοῦ Κυρίου,
καὶ νὰ μὴ συμμετέχετε στὰ ἔργα τοῦ σκότους,
ποὺ εἶναι ἄκαρπα καὶ ἐπιβλαβῆ. (Οὔτε κἂν καὶ νὰ τὰ ἀνέχεσθε), ἀλλὰ μᾶλλον νὰ τὰ
ἐλέγχετε.
Διότι ὅσα ἀπ’ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς
γίνονται κρυφὰ καὶ στὸ σκοτάδι εἶναι αἰσχρὸ καὶ νὰ τ’ ἀναφέρει κανένας.
Κι ὅλα αὐτὰ τὰ πονηρὰ ἔργα κάτω ἀπὸ τὸ φῶς
τοῦ ἐλέγχου, φανερώνονται πόσο ὀλέθρια εἶναι. Διότι κάθε τι ποὺ φανερώνεται, εἴτε
καλὸ εἴτε κακό, εἶναι σὰν τὸ φῶς, (ὥστε ὁ καθένας νὰ κανονίσει ἀπέναντι αὐτοῦ τὴν
στάση του).
Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐλέγχει καὶ
φωνάζει πρὸς κάθε ἁμαρτωλό· Σήκω, σὺ ποὺ κοιμᾶσαι τὸν ὕπνο τῆς ἁμαρτίας, καὶ
πετάξου ὀρθὸς ἀνάμεσα ἀπὸ τοὺς νεκροὺς τῆς ἁμαρτίας καὶ θὰ σὲ φωτίσει ὁ
Χριστός.
Προσέχετε, λοιπόν, ἐφ’ ὅσον ἔχετε φωτισθεῖ ἀπὸ
τὸν Χριστό, πῶς μὲ κάθε ἀκρίβεια νὰ συμπεριφέρεσθε, ὄχι σὰν μωροὶ κι ἀσύνετοι, ἀλλὰ
σὰν φρόνιμοι καὶ συνετοί.
Νὰ κερδίζετε πάντοτε καὶ νὰ ἐκμεταλλεύεσθε γιὰ
τὸ ἀγαθὸ τὸν χρόνο καὶ τὶς εὐκαιρίες τῆς ἐδῶ ζωῆς, διότι οἱ ἡμέρες, ἐξ αἰτίας τῆς
ἁμαρτίας ποὺ ἐπικρατεῖ, εἶναι γεμᾶτες πειρασμοὺς καὶ πνευματικοὺς κινδύνους.
Γι’ αὐτὸ προσέχετε νὰ μὴ γίνεσθε καὶ φέρεσθε
σὰν ἀσύνετοι, ἀλλὰ νὰ ἐρευνᾶτε καὶ νὰ ἐννοεῖτε καλὰ ποιὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ
Κυρίου.
Καὶ μὴ μεθᾶτε μὲ οἶνο· στὴν μέθη ὑπάρχει
πάντοτε ἡ ἀσωτία καὶ ἡ κατάπτωση. Ἀλλὰ γεμίζετε (τὴν ψυχή, τὴν καρδιὰ καὶ τὸν
νοῦ σας) μὲ Πνεῦμα Ἅγιο,
λαλοῦντες μεταξύ σας μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους
καὶ ᾠδὲς πνευματικές, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες στὸν Κύριο μὲ ὅλη σας τὴν καρδιά.