Ὁ ὅσιος Βουκόλος ἐπίσκοπος Σμύρνης
Ἑορτάζει τὴν ς΄ (6η) Φεβρουαρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Σμύρνης ὁ ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος,
Ἄγρυπνός ἐστι, καὶ θανών, ποιίμνης φύλαξ.
Ἀγλαὸν ἡελίοιο φάος λίπε Βουκόλος ἕκτῃ.
Τοῦτος ὁ ἅγιος Βουκόλος, ἀφοῦ ἀπὸ νεαρῆς ἡλικίας καθάρισε τὸν ἑαυτό του ἔγινε κατοικητήριο τοῦ παναγίου Πνεύματος. Ἔτσι βρίσκοντάς τον δόκιμο καὶ ἄξιο ὁ πανεύφημος καὶ ἠγαπημένος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο καὶ ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης.
Ἐκεῖ λοιπὸν ὁ θεῖος τοῦτος ἱεράρχης φωτιζόμενος ὑπὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος φώτιζε κι αὐτὸς ὅσους βρισκόντουσαν στὸ σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας, καὶ διὰ μέσου τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος τοὺς ἔκαμε υἱοὺς φωτὸς καὶ ἡμέρας, ἐλευθερώνοντας αὐτοὺς ἀπὸ τὰ ἀνήμερα θηρία, δηλαδὴ ἀπ’ τοὺς ἄγριους καὶ σκοτεινοὺς δαίμονες.
Κι ὅταν ἔμελλε νὰ φύγει γιὰ νὰ πάει πρὸς τὸν Κύριο, χειροτόνησε τὸν ἅγιο Πολύκαρπο διάδοχό του στὴν μεγαλόπολη Σμύρνη καὶ τὸν κατέστησε ποιμένα καὶ διδάσκαλο τῶν λογικῶν προβάτων κ’ ἔπειτα πρὸς τὸν Κύριον ἐξεδήμησε.
Τότε δὲ ποὺ ἐνταφιάστηκε τὸ ἅγιό του λείψανο, ἔκαμε ὁ Θεὸς νὰ βλαστήσει ἀπ’ τὸν τάφο του ἕνα δέντρο, τὸ ὁποῖο χάριζε καὶ χαρίζει ἕως σήμερα διάφορες γιατρειὲς(θεραπείες) σ’ ὅσους προστρέχουν ἐκεῖ μετὰ πίστεως.
Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 225. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).