ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ (τοῦ Ἱεράρχου)
(Ἑβρ. ζ΄ 26 – η΄ 2)
«Ἀδελφοί,
τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν,
καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος,
ὃς
οὐκ ἔχει καθ᾽ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν
θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας.
ὁ
νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας
τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον.
Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν
ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης
ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς,
ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.»
Ἀδελφοί, τέτοιος τέλειος καὶ αἰώνιος ἀρχιερεὺς
μᾶς χρειαζόταν, ὅσιος, χωρὶς κανένα ἴχνος κακίας, ἀμόλυντος ἀπὸ κάθε σπίλο ἁμαρτίας,
χωρισμένος ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ὁ ὁποῖος ἔχει ἀνυψωθεῖ πάρα πάνω ἀπὸ τοὺς οὐρανούς,
ὁ Ὁποῖος δὲν ἔχει ἀνάγκη, ὅπως οἱ ἀρχιερεῖς
τοῦ Νόμου, νὰ προσφέρει πρῶτον θυσίες γιὰ τὶς δικές του ἁμαρτίες κι’ ἔπειτα γιὰ
τὶς ἁμαρτίες τοῦ λαοῦ. Διότι τοῦτο τὸ ἔκαμε μία φορὰ θυσιάζοντας τὸν ἑαυτό του ἐπάνω
στὸν σταυρό.
Διότι ὁ Νόμος τοῦ Μωϋσέως ἐγκαθιστᾶ ἀρχιερεῖς,
ποὺ ὡς ἄνθρωποι ἔχουν ἠθικὴ ἀσθένεια καὶ ἀτέλεια. Ὁ λόγος ὅμως τῆς ἐνόρκου ὑποσχέσεως
τοῦ Θεοῦ, ποὺ δόθηκε μετὰ τὸν Νόμο (διὰ μέσου τοῦ προφήτου Δαυΐδ), ἐγκαθιστᾶ αἰώνιον
ἀρχιερέα τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὡς Θεὸς τέλειος ἀνεδείχθη καὶ ὡς ἄνθρωπος κατὰ
πάντα τέλειος καὶ μένει τέλειος στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων.
Καὶ τὸ σημαντικώτερο ἀπ’ ὅσα μέχρι τώρα εἴπαμε
εἶναι τοῦτο ὅτι ἔχουμε τέτοιον Ἀρχιερέα, ὁ ὁποῖος κάθισε στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τῆς
θείας μεγαλωσύνης ἐπάνω στοὺς οὐρανούς,
καὶ ἔγινε λειτουργὸς στὰ Ἅγια τοῦ Οὐρανοῦ καὶ
στὴν ἀληθινὴ σκηνή, τὴν ὁποία θεμελίωσε καὶ κατασκεύασε ὁ Κύριος καὶ ὄχι ἄνθρωπος.