Ὁ ἅγιος Λέων Πάπας Ρώμης

Ὁ ἅγιος Λέων Πάπας Ρώμης

Ἑορτάζει τὴν ιη΄ (18η) Φεβρουαρίου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*

Ψυχὴν ὁ θεῖος ἐξερεύγεται Λέων,

Καὶ δαιμόνων φάλαγξιν ἐμβάλλει φόβον·

Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Λέων ἠρεύξατο θυμόν.

   Τοῦτος ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν Λέων ἦταν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαρκιανοῦ, ἐν ἔτει υν΄ (450), καὶ γιὰ τὴν ὑπερβολική του σωφροσύνη καὶ καθαρότητα καὶ γιὰ τὸ εἰλικρινὲς καὶ ἀκατηγόρητο τῆς ζωῆς του χειροτονήθηκε ὑπὸ τῆς χάριτος τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐπίσκοπος τῆς Παλαιᾶς Ρώμης.

   Ἀφοῦ λοιπὸν ποίμανε μὲ ὁσιότητα τὸ ποίμνιό του κι ἀφάνισε τὶς βλασφημίες τῶν αἱρετικῶν μὲ τελειότητα, κατὰ τὸν καιρὸ τῆς ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς τετάρτης Συνόδου τῶν ἑξακοσίων τριάντα πατέρων, τῆς ἐν Χαλκηδόνι συγκροτηθείσης ἐν ἔτει υνα΄ (451), ἡ ὁποία πολλὰ μὲν ἀνέπτυξε καὶ δογμάτισε περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, καὶ ἀνέτρεψε κατὰ κράτος τὰ δόγματα ἐκείνων τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι φλυαροῦσαν ὅτι μία φύση καὶ μία ἐνέργεια καὶ θέληση εἶναι ἐπὶ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

   Ἐπειδὴ δὲ οἱ θεοστυγεῖς ἐκεῖνοι μάχονταν στὴν ἀλήθεια καὶ σπούδαζαν ν’ ἀνασκευάσουν τὰ θεόπνευστα δόγματα τῶν θείων πατέρων, τούτου χάριν ὁ μακάριος τοῦτος ἅγιος Λέων καμφθεὶς στὴν παράκληση, τὴν ὁποία ἀπέτεινε σ’ αὐτὸν ὅλη ἡ Σύνοδος, ἔκαμε πολλὲς ἡμέρες νηστεία καὶ ἀγρυπνία καὶ προσευχή. Κι ἔτσι ἐμπνευσθεὶς ἀπὸ τὸ ζωοποιὸ Πνεῦμα ἐγγράφως ἐξέθεσε καὶ διόρισε γιὰ τὰ τότε ζητούμενα καὶ ἀνακήρυξε καθαρῶς ὅτι δύο φύσεις καὶ δύο ἐνέργειες καὶ θελήσεις εἶναι ἐπὶ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ ταῦτα ἔστειλε μὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ἀνωτέρω τετάρτη καὶ οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Τὴν ὁποία (ἐπιστολὴ) δεξάμενο τὸ πλῆθος τῶν ἐκεῖ συνηθροισμένων ὁσίων πατέρων στοχάσθηκε αὐτὴν στήλη ὀρθοδοξίας καὶ πίστευσε ὅτι αὐτὴ βγῆκε ὡς ἀπὸ στόματος τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό, ἐπάνω σὲ αὐτὴν ἀναπαυμένη ἡ ἁγία ἐκείνη Σύνοδος μὲ περισσότερο θάρρος ἀντιστάθηκε κατὰ τοῦ πλήθους τῶν Μονοφυσιτῶν καὶ τῶν Μονοθελητῶν καὶ διέλυσε τὶς πολύπλοκες μηχανές τους. Καὶ ἡ μὲν ἁγία ἐκείνη Σύνοδος ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ διελύθη, ὁ δὲ θεσπέσιος Λέων ἀφοῦ παρέμεινε ἀκόμη στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ διέλαμψε ὡς φωστήρας μὲ τὶς ἀρετές του, ἔπειτα σὲ βαθὺ γῆρας ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον.

Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 280,281. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).