Ὁ ὅσιος Παρθένιος ἐπίσκοπος Λαμψάκου
Ἑορτάζει τὴν ζ΄ (7η) Φεβρουαρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ἀφῆκε τὸν χοῦν Παρθένιος Λαμψάκῳ,
Λαμπτῆρα πυρσεύοντα φῶς αὐτοῦ μέγα.
Παρθένιος κατέδαρθε, λαχὼν μακρὸν ἑβδόμῃ ὕπνον.
Τοῦτος ὁ ἅγιος ἦταν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου τοῦ μεγάλου, τὸ ἔτος τιη΄ (318), γυιὸς Χριστοφόρου τοῦ διακόνου τῆς ἐκκλησίας Μελιτουπόλεως. Καὶ ἀπὸ μὲν γρἀμματα ἦταν ἄπειρος, σπούδαζε(φρόντιζε) ὅμως νὰ μεταχειρίζεται ὅλη τὴν πρακτικὴ ἀρετή. Καὶ τῆς ἀρετῆς αὐτῆς ὡς προκάλυμμα καὶ σκέπασμα εἶχε τὴν τέχνη τῆς ἁλιείας τῶν ψαριῶν, τὰ ὁποῖα μοίραζε σ’ ἐκείνους ὅσοι τὰ ζητοῦσαν. Καὶ τόση πολλὴ ἦταν ἡ κρυπτόμενη στὴν ψυχὴ τοῦ μακάριου τούτου εὐσέβεια κι ἀρετή, ὥστε ἔλαβε χάρη παρὰ τοῦ Θεοῦ νὰ διώκει δαιμόνια καὶ νὰ γιατρεύει κάθε ἀσθένεια.
Ἀφοῦ δὲ ἐπιμελήθηκε κ’ ἔμαθε τὰ ἱερὰ γράμματα, χειροτονήθηκε ἱερέας ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο Μελιτουπόλεως Φίλιππο. Ἔπειτα χειροτονήθηκε καὶ ἐπίσκοπος τῆς Λαμψάκου ἀπὸ τὸν Ἀχίλλιο τὸν Μητροπολίτη Κυζίκου.
Ἀπὸ τότε λοιπόν, τελοῦσε πάμπολλα θαύματα, διότι αὐτὸς γιάτρευσε τὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνον ποὺ τυφλώθηκε ἀπὸ ἕνα ταῦρο, αὐτὸς ἐλευθέρωσε μὲ μόνο τὸν τύπο τοῦ τιμίου σταυροῦ μιὰ γυναῖκα ἀπὸ τὸ πάθος(ἀσθένεια) τὸ λεγόμενο καρκίνο, αὐτὸς νέκρωσε μὲ μόνο τὸ φύσημά του τὸν σκύλο ἐκεῖνον ποὺ λύσσαξε καὶ τὸν δάγκασε, αὐτὸς ἀνέστησε τὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνον ποὺ καταπατήθηκε ἀπὸ ἕνα ἁμάξι καὶ σχίστηκε ἡ κοιλιά του, αὐτὸς ἔδιωξε τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα ἀπ’ τὴν γυναῖκα τοῦ ἐπιτρόπου, αὐτὸς ἔκαμε τοὺς βαφεῖς νὰ ἐνεργοῦν ἐλεύθερα τὴν βαφικὴ τέχνης τους ἀφοῦ ἀπόδιωξε τὸν ἐκεῖ φωλιασμένο δαίμονα. Καὶ γιὰ νὰ πῶ συντόμως, ὁ ἅγιος τοῦτος Παρθένιος ἀφοῦ ἔκαμε πολλὰ τέτοια θαυμάσια, καὶ προλέγοντας τὰ μέλλοντα πρὸς τὸν Κύριο ἐξεδήμησε.
Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 229,230. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).