ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ
τοῦ ΠΑΣΧΑ
(Ἰωάν.
α΄ 1 – 17)
«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν
Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν.
πάντα δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν, ὃ γέγονεν.
ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων.
καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία
αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.
Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα
αὐτῷ Ἰωάννης·
οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσι δι᾽ αὐτοῦ.
οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ᾽ ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ
τοῦ φωτός.
Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον,
ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον.
ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο,
καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω.
εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον.
ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν
τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ
ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾽ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν.
Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν,
καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος
καὶ ἀληθείας.
Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε λέγων·
οὗτος ἦν ὃν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν.
Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν,
καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος·
ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ
ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.»
Στὴν ἀρχὴ τῆς πνευματικῆς καὶ ὑλικῆς
δημιουργίας, ἄναρχος καὶ προαιώνιος, ὑπῆρχε ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὁ
Λόγος ἦταν πάντοτε ἀχώριστος ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ πλησιέστατα πρὸς αὐτόν, καὶ ὁ
Λόγος ἦταν Θεὸς ἀπειροτέλειος, ὅπως ὁ Πατὴρ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Αὐτὸς ὑπῆρχε στὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας ἑνωμένος
πρὸς τὸν Θεό.
Ὅλα τὰ δημιουργήματα ἔγιναν δι’ αὐτοῦ καὶ
χωρὶς αὐτὸν δὲν ἔλαβε ὕπαρξη κανένα, ἀπ’ ὅσα ἔχουν γίνει.
Σὲ αὐτὸν ὑπῆρχε ζωὴ καὶ ὡς ἄπειρη πηγὴ ζωῆς
δημιούργησε καὶ διατηρεῖ κάθε ζωή. Καὶ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους δὲν εἶναι μόνον ἡ
φυσικὴ ζωή, ἀλλὰ καὶ τὸ πνευματικὸ φῶς, ποὺ φωτίζει τὸν νοῦ τους σὲ κατανόηση
καὶ ἀποδοχὴ τῆς ἀλήθειας.
Καὶ τὸ φῶς λάμπει μέσα στὸ σκοτάδι καὶ τὸ
σκοτάδι δὲν μπόρεσε ποτὲ νὰ τὸ ἐπισκιάσει καὶ νὰ τὸ ἐξουδετερώσει.
Προάγγελος αὐτοῦ τοῦ φωτὸς κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες
ἔγινε ἕνας ἄνθρωπος, σταλμένος ἀπὸ τὸν Θεό, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἦταν Ἰωάννης.
Αὐτὸς ἦλθε μὲ κύριο σκοπὸ νὰ μαρτυρήσει περὶ
τοῦ φωτός, δηλαδὴ περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ μὲ τὸ κήρυγμά του νὰ
προπαρασκευάσει τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε νὰ πιστεύσουν ὅλοι στὸ φῶς.
Δὲν ἦταν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ’ ἦλθε νὰ
μαρτυρήσει γιὰ τὸ φῶς.
Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἦταν πάντοτε τὸ ἀληθινὸ
φῶς, τὸ ὁποῖο φωτίζει κάθε ἄνθρωπο, ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο.
Ἦταν ἐξ ἀρχῆς στὸν κόσμο, ὡς δημιουργὸς καὶ
κυβερνήτης, καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἔλαβε ὕπαρξη δι’ αὐτοῦ. Καὶ ὅμως ὅταν τὸ φῶς, ὁ Υἱὸς
τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος, ὁ κόσμος δὲν τὸν ἀναγνώρισε καὶ δὲν τὸν δέχθηκε.
Ἦλθε μεταξὺ τῶν δικῶν του, (δηλαδὴ τῶν Ἰουδαίων,
τοὺς ὁποίους μὲ ἰδιαίτερη στοργὴ διὰ μέσου τῶν αἰώνων εἶχε προστατεύσει), καὶ αὐτοὶ
οἱ δικοί του δὲν τὸν δέχθηκαν ὡς Σωτῆρα καὶ Θεό τους.
Ἄλλοι ὅμως τὸν δέχθηκαν. Καὶ σ’ ὅσους τὸν
δέχθηκαν μὲ πίστη ὡς Σωτῆρα καὶ Θεό τους ἔδωκε τὸ δικαίωμα νὰ γίνουν τέκνα Θεοῦ,
σὲ αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ πιστεύουν στὸ ὄνομά του.
Αὐτοὶ δὲν γεννήθηκαν ἀπὸ ἀνθρώπινα αἵματα οὔτε
ἀπὸ θέλημα σαρκὸς οὔτε ἀπὸ θέλημα ἀνδρός, ἀλλὰ γεννήθηκαν ἀπὸ τὸν Θεό.
Καὶ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος
κατὰ ὑπερφυσικὸ τρόπο καὶ κατασκήνωσε μὲ οἰκειότητα ἀνάμεσά μας καὶ ἐμεῖς εἴδαμε
τὴν μεγαλειώδη δόξα του, δόξα ὄχι ἀνθρώπινη, ἀλλὰ θεία καὶ ἀπέραντη, τὴν ὁποία
εἶχε ὡς φυσική του κατάσταση ἀπὸ τὸν Πατέρα, σὰν Υἱὸς τοῦ Θεοῦ μονογενής, γεμᾶτος
χάρη καὶ ἀλήθεια.
Ὁ Ἰωάννης μαρτυρεῖ γι’ αὐτὸν καὶ κράζει μὲ
μεγάλη φωνή, λέγοντας: Αὐτὸς ἦταν ἐκεῖνος,
γιὰ τὸν ὁποῖο σᾶς εἶπα, ὅτι ὁ ἐρχόμενος ὕστερα ἀπὸ ἐμένα εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερος
ἀπὸ ἐμένα, διότι ὡς Υἱὸς μονογενὴς τοῦ Πατρὸς ὑπῆρχε ἤδη, πρὶν ἐγὼ γεννηθῶ.
Καὶ ἀπὸ τὸν ἄπειρο πνευματικὸ πλοῦτο του ὅλοι
ἐμεῖς λάβαμε καὶ χάρη ἐπάνω στὴν χάρη.
Διότι ἐνῶ ὁ νόμος δόθηκε διὰ τοῦ Μωϋσέως,
δούλου τοῦ Θεοῦ, ἡ χάρη καὶ ἡ ἀλήθεια ἦλθαν διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.