«Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου…»
(ΜΕΤΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ)
Τοῦ
μακαριστοῦ
Ἀρχιμ.
Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου*
Ἀντίφωνον ΙΕ΄. Ἦχος πλ. β΄.
Σήμερον
κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας (τρίς).
Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται, ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς. Ψευδῆ πορφύραν
περιβάλλεται, ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις. Ῥάπισμα κατεδέξατο, ὁ ἐν
Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ. Ἥλοις προσηλώθη, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Λόγχῃ
ἐκεντήθη, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου. Προσκυνοῦμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ (τρίς).
Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν.
Ἑρμηνεία:
Σήμερα κρεμᾶται ἐπάνω στὸ ξύλο (τοῦ Σταυροῦ), Ἐκεῖνος, ποὺ κρέμασε
(κατὰ τὴν δημιουργία) τὴν γῆ ἐπάνω στὰ ὕδατα (τὴν περιέβαλε δηλαδὴ ἀπὸ παντοῦ
μὲ τὰ ὕδατα τῶν θαλασσῶν)! Στεφάνι κατασκευασμένο ἀπὸ ἀγκάθια περιβάλλεται στὴν
κεφαλὴ ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἀγγέλων! Ψευδὲς βασιλικὸ ἱμάτιο ἐνδύεται (πρὸς ἐμπαιγμὸ)
Αὐτός, ποὺ ἐνδύει τὸν οὐρανὸ μὲ τὶς νεφέλες! Ράπισμα καταδέχθηκε Ἐκεῖνος, ποὺ
στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ (βαπτισθεὶς ὑπὸ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου), ἐλευθέρωσε τὸν Ἀδὰμ
(καὶ τοὺς ἀπογόνους του ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν καταδυναστεία τοῦ
Διαβόλου)! Μὲ καρφιὰ καρφώθηκε (στὸν Σταυρὸ) ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας! Διὰ λόγχῃς
τρυπήθηκε (στὴν πλευρὰ) ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου! Προσκυνοῦμε τὰ Πάθη Σου, Χριστέ! Ἀξίωσέ
μας νὰ δοῦμε καὶ τὴν ἔνδοξη Ἀνάστασή Σου!
* Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ μετὰ ἑρμηνείας», Ε΄ ἔκδοση
τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 1988, σελ. 326, 327.
(Μικρὲς φραστικὲς παρεμβάσεις καὶ ἐπιμέλεια, ὑπὸ ἱερομ. Ν.)