Ἱεραποστολικὴ
φλόγα
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου*
Ὅποιος ἔχει φίλο, συγγενῆ, γνωστό, ἂς ἐνεργεῖ
καὶ ἂς τοῦ ὁμιλεῖ γιὰ τὸν Χριστό, καὶ θὰ μοιάζει μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Παῦλο. Καὶ
τί λέγω μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Παῦλο; «Διότι ἐκεῖνος ποὺ βοηθεῖ κάποιον νὰ γίνει ἀπὸ
ἀνάξιος ἄξιος τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ, θὰ εἶναι ὡς τὸ στόμα μου», λέγει ὁ Θεὸς διὰ
τοῦ προφήτου Ἱερεμίου. Καὶ ἂν δὲν πείσεις σήμερα αὐτοὺς πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθύνεσαι,
θὰ τοὺς πείσεις αὔριο. Κι ἂν δὲν τοὺς πείσεις ποτέ, σὺ θὰ πάρεις ὁλόκληρο τὸν
μισθό σου γιὰ τὴν προσπάθεια ποὺ ἔκανες. Κι ἂν δὲν μπορέσεις νὰ τοὺς πείσεις ὅλους,
ὅμως θὰ μπορέσεις νὰ πείσεις λίγους ἀπὸ τοὺς πολλούς. Διότι καὶ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι
δὲν ἔπεισαν ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, συνδιαλέχθηκαν ὅμως μὲ ὅλους καὶ θὰ πάρουν
μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεὸ σὰν νὰ ἔπεισαν ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Διότι ὁ Θεὸς δὲν ὁρίζει
τὰ στεφάνια ἀπὸ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐνεργειῶν, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν διάθεση τῶν ἱεραποστόλων
Του. Ἀκόμη καὶ ἂν Τοῦ προσφέρεις δύο ὀβολούς, τοὺς δέχεται· καὶ ὡς πρὸς τὴν ἀμοιβή,
ὅ,τι ἔκανε στὴν περίπτωση τῆς χήρας ποὺ ἔρριξε δύο λεπτὰ στὸ γαζοφυλάκιο, τὸ ἴδιο
πράττει καὶ στὴν περίπτωση τῶν διδασκόντων, ποὺ βοηθοῦν κάποιες ψυχὲς νὰ
μετανοήσουν...
Μὴ λοιπὸν περιφρονεῖς καὶ τοὺς λίγους, ἐπειδὴ
δὲν μπορεῖς νὰ σώσεις ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη. Οὔτε νὰ ἀπομακρύνεις τὸν ἑαυτό
σου ἀπὸ τὰ μικρά, ἐπειδὴ ἐπιθυμεῖς τὰ μεγάλα. Ἂν δὲν μπορέσεις νὰ πείσεις ἑκατὸ
ἀνθρώπους, φρόντισε νὰ πείσεις δέκα. Κι ἂν δὲν μπορέσεις νὰ πείσεις δέκα, μὴ
περιφρονήσεις τοὺς πέντε. Κι ἂν δὲν μπορέσεις νὰ πείσεις τοὺς πέντε, μὴ ἀδιαφορήσεις
γιὰ τὸν ἕνα. Κι ἂν δὲν μπορέσεις νὰ πείσεις τὸν ἕνα, οὔτε τότε νὰ ἀθυμεῖς, ἀλλὰ
νὰ συνεχίζεις τὴν προσπάθεια. Δὲν βλέπεις ὅτι καὶ στὶς συναλλαγὲς ὄχι μόνο μὲ
χρυσάφι, ἀλλὰ καὶ μὲ ἀσήμι ἐμπορεύονται αὐτοὶ ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ αὐτὰ τὰ
πράγματα; Ἂν δὲν περιφρονοῦμε τὰ μικρά, θὰ ἐπιτύχουμε καὶ στὰ μεγάλα. Ἂν ὅμως ἀδιαφορήσουμε
γιὰ τὰ μικρά, οὔτε καὶ στὰ μεγάλα θὰ ἐπιτύχουμε μὲ εὐκολία. Ἔτσι γίνεται ὁ
καθένας πλούσιος, μὲ τὸ νὰ συλλέγει καὶ τὰ μικρὰ καὶ τὰ μεγάλα. Ἔτσι ἂς
κάμνουμε κι ἐμεῖς, ὥστε ἀφοῦ πλουτίσουμε σὲ ὅλα, νὰ ἐπιτύχουμε τὴν βασιλεία τῶν
οὐρανῶν μὲ τὴν Χάρη καὶ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦ Ὁποίου
καὶ μαζὶ μὲ τὸν Ὁποῖο ἀνήκει στὸν Πατέρα καὶ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα δόξα, τιμὴ καὶ
κράτος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
* Εἰς τὴν Α΄ πρὸς Κορινθίους, ὁμιλία Γ΄ 5. (P.G. 61, 29-30)