Καθήκοντα Ποιμένων
Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζαντόνσκ*
Ὅταν
μερικοὶ παρανομοῦν, ὅποιοι κι᾿ ἂν εἶναι
αὐτοί, καὶ τὸ γνωρίζεις καλά, νὰ μὴ
σιωπᾶς. Νὰ ἐλέγχεις παντοῦ καὶ πάντοτε τὴν παρανομία τους μὲ τὸν λόγο σου,
γιὰ νὰ μὴ μοιάσεις μὲ μουγγὸ σκυλί, ποὺ δὲν γαυγίζει τὴν ὥρα ποὺ οἱ κλέφτες
μπαίνουν μέσα στὸ σπίτι καὶ ἁρπάζουν, ἢ τὴν ὥρα ποὺ οἱ λύκοι πέφτουν στὸ κοπάδι
καὶ τὸ κατασπαράζουν.
Στάσου, ἀγαπητέ μου, ἀκλόνητος στὴ σκοπιά σου καὶ ἐκπλήρωσε τὴν ἀποστολή σου σὰν βοσκὸς
λογικῶν προβάτων, ἔστω κι᾿ ἂν αὐτὸ θὰ ἔχει συνέπεια νὰ ὑποφέρεις καὶ νὰ διωχθεῖς.
Ἔχεις πρότυπα τοὺς προφῆτες, τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς ἁγίους ἱεράρχες τοῦ
Χριστοῦ.
Ἀπόφευγε νὰ κολακεύεις ἢ νὰ ἁπαλύνεις
τὰ ἐλαττώματα τῶν ὑψηλὰ εὑρισκομένων καὶ τῶν πλουσίων, ποὺ ζοῦν μὲ χλιδὴ καὶ
ὑπερηφάνεια. Κι᾿ ἂν ἔκαναν κάτι σπουδαῖο, πρόσεχε μήπως ἀπὸ διδάσκαλος καταντήσεις κόλακας. Μὴ δειλιάζεις νὰ ἐλέγχεις
κάθε κακὸ ἀπ᾿ εὐθείας, νὰ ὁμολογεῖς τὴν ἀλήθεια παντοῦ καὶ πάντοτε καὶ
νὰ κηρύττεις τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὁποίου εἶσαι ἀπεσταλμένος. Ἂς μάθουν
ὅλοι αὐτοὶ ὅτι εἶσαι ὁ ποιμένας καὶ διδάσκαλός τους, ποὺ θὰ δώσει λόγο γι᾿ αὐτοὺς
στὸν δίκαιο Κριτή.
Ὅ,τι διδάσκεις στοὺς πιστούς σου, πρέπει πρῶτα νὰ τὸ ἐφαρμόζεις ὁ ἴδιος. Βρίσκεσαι ψηλὰ καὶ σὲ βλέπουν τὰ μάτια ὅλων.
Ἀγαπητέ μου, γίνε φῶς
στοὺς ἀνθρώπους σου μὲ τὴν διδασκαλία
καὶ μὲ τὴν ζωή σου. Γίνε ἁλάτι, γίνε
ὁδηγὸς πρὸς τὴν αἰωνία πατρίδα καὶ ὄχι ἄψυχη κολώνα τοῦ δρόμου. Δεῖχνε τους τὴν
πορεία, ἀλλὰ καὶ πήγαινε ἐμπρὸς ἐσὺ ὁ ἴδιος. Δίδασκέ τους τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ,
ἀλλὰ προηγουμένως νὰ τὸ πράττεις ἐσὺ ὁ
ἴδιος. Κάλεσέ τους στὸ μεγάλο καὶ αἰώνιο δεῖπνο τῆς εὐτυχίας, ἀλλὰ κοίταζε
πρῶτα νὰ φθάσεις ἐκεῖ ἐσὺ ὁ ἴδιος.
* «Πορεία πρὸς τὸν Οὐρανό»,
ἔκδοση Ἱ. Μ. Παρακλήτου 1979, ἀποσπάσματα, σ. 125-131).