Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε
Ἡ προσευχὴ ἀπ᾿ τὸ στόμα σου ποτὲ νὰ μὴ σοῦ λείπῃ
γιὰ ν᾿ ἀπωσθῇ ἀπ᾿ τὴν ψυχὴ ὁ τάραχος κι᾿ ἡ λύπη.
Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, χαρὰ καὶ εὐλογία
νὰ καταυγάσῃ τὴν ψυχὴ ἐν χάριτι ἁγίᾳ.
Μὴ ραθυμῇς, μὴ στέκεσαι, μὴ χάνῃς τὸν καιρόν σου
«ἕως ἡμέρα ἔτι ἐστὶν» ἐργάζου σ᾿ τὸν ἀγρόν σου.
Καὶ θἄρθῃ κι᾿ ἡ συγκομιδὴ καὶ ἡ καρποφορία
ποτὲ δὲν μένει ἄκαρπος ἡ θεία ἐργασία.
(«Τὰ ποιήματα τοῦ
καλόγερου». Τόμος Α'. 1971. σελ 155.)