Ποιά εἶναι ἡ τωρινὴ κατάσταση;
Μεγάλου
Βασιλείου*
Ποιά
εἶναι τὰ δικά μας πράγματα; (Ποιά εἶναι ἡ τωρινὴ κατάσταση;)
Πάγωσε ἡ ἀγάπη·
ἐξορίζεται ἡ διδασκαλία τῶν πατέρων·
τὰ ναυάγια, τὰ σχετικὰ μὲ τὴν πίστη, εἶναι πυκνά·
τὰ στόματα τῶν εὐσεβῶν σιγοῦν·
οἱ λαοὶ διώχνονται ἀπὸ τοὺς εὐκτήριους οἴκους καὶ ἀναγκάζονται νὰ
σηκώνουν τὰ χέρια τους σὲ προσευχὴ σὲ τόπους ὑπαίθριους…
Γι᾿ αὐτὰ ὅλα προσευχήσου στὸν Κύριο. Καὶ
συμπαράλαβε στὴν προσευχή σου ὅλους τοὺς γενναίους ἀθλητὲς τοῦ Χριστοῦ, ὥστε,
ἂν ὑπολείπονται ἀκόμα χρόνια γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ κόσμου καὶ δὲν ὁδηγοῦνται ὅλα
στὴν συντέλεια, νὰ συμφιλιωθεῖ ὁ Θεὸς μὲ τὶς Ἐκκλησίες Του καὶ νὰ τὶς
ἐπαναφέρει στὴν ἀρχαία εἰρήνη.
* Ἐπιστολὴ πρὸς Ἀσχόλιον
ἐπίσκοπον Θεσσαλονίκης.
Τὸ πρωτότυπο κείμενο:
«Τὰ ἡμέτερα οἷα; Ἀπέψυκται ἡ ἀγάπη,
πορθεῖται ἡ τῶν πατέρων διδασκαλία, ναυάγια περὶ τὴν πίστιν πυκνά, σιγᾶ τῶν
εὐσεβούντων τὰ στόματα, λαοὶ τῶν εὐκτηρίων οἴκων ἐξελαθέντες ἐν τῷ ὑπαίθρῳ πρὸς
τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς Δεσπότην τὰς χεῖρας αἴρουσι… Ὑπὲρ τούτων αὐτός τε δεήθητι
τοῦ Κυρίου καὶ πάντας τοὺς γενναίους ἀθλητὰς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν ὑπὲρ τῆς
Ἐκκλησίας προσευχὴν συμπαράλαβε, ἵνα εἴπερ ἔτι χρόνοι τινὲς ὑπολείπονται τῇ
συστάσει τοῦ κόσμου καὶ μὴ πρὸς τὴν ἐναντίαν φορὰν συνελαύνεται πάντα,
διαλλαγεὶς ὁ Θεὸς ταῖς ἑαυτοῦ Ἐκκλησίαις ἐπαναγάγῃ αὐτὰς πρὸς τὴν ἀρχαίαν
εἰρήνην.»