Ἡ ὡραία κόρη
Στὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, βρίσκουμε τὴν παρακάτω ὠφέλιμη κι᾿ ἀξιοπρόσεκτη διήγηση:
Ἕνας ἀσκητὴς παρεκάλεσε τὸν Θεὸν νὰ τοῦ φανερώση πολλὰ μυστήρια. Καὶ βγαίνοντας ἀπὸ τὸ κελλί του νὰ ὑπάγη εἰς μίαν χώραν, εἰς τὸν δρόμον ὁποὺ ἐπήγαινεν, σμίγει μὲ ἕναν ἄγγελον, μὰ δὲν τὸν ἐγνώρισεν ὁ ἀσκητής, ἐνόμισε πὼς ἦτο ἄνθρωπος.
Εἰς τὸν δρόμον ἀπαντοῦν ἕνα ἄλογο ψόφιο. Ἔπιασεν ὁ ἀσκητὴς τὴν μύτην του, ὁ ἄγγελος τίποτε. Πηγαίνουν παρέκει, ἀπαντοῦν ἕνα βόδι ψόφιο, ὅπου ἐβρώμα. Πάλιν πιάνει ὁ ἀσκητὴς τὴν μύτην του, ὁ ἄγγελος τίποτε. Πηγαίνουν παρέκει, ἀπαντοῦν ἕνα σκύλον ψόφιον. Πιάνει ὁ ἀσκητὴς τὴν μύτην του, ὁ ἄγγελος τίποτε.
Κοντὰ ὁποὺ ἤθελον νὰ φθάσουν εἰς τὴν χώραν,
εὑρίσκουν μίαν κόρην πολὺ ὡραίαν, μὲ στολίδια καὶ φορέματα πολύτιμα. Τότε ὁ
ἄγγελος ἔπιασε τὴν μύτην του!
Βλέποντας ὁ ἀσκητὴς τοῦ λέγει:
- Τί εἶσαι σύ, ἄγγελος, ἄνθρωπος ἢ διάβολος;
Ἀπαντήσαμεν τὸ ψόφιο ἄλογο ὁποὺ ἐβρωμοῦσε, δὲν ἔπιασες τὴν μύτη. Ὁμοίως καὶ τὸ
βόδι καὶ τὸν σκύλον, καὶ δὲν εἶδα νὰ πιάσης τὴν μύτη σου. Καὶ τώρα, ὁποὺ
ἀπαντήσαμε τέτοιαν ὡραίαν κόρην, ἔπιασες τὴν μύτη σου;
Τότε φανερώνεται ὁ ἄγγελος καὶ τοῦ λέγει, πὼς
κανένα πρᾶγμα δὲν βρωμᾶ τοῦ Θεοῦ περισσότερον ὡσὰν τὴν ὑπερηφάνειαν!
Καὶ λέγοντας τὸν λόγον ἔγινεν ἄφαντος ὁ ἄγγελος.
Εὐθὺς ἐγύρισεν ὁ ἀσκητὴς εἰς τὸ κελλί του καὶ
ἔκλαιε διὰ τὰς ἁμαρτίας του παρακαλῶν τὸν Θεὸν νὰ τὸν φυλάττη ἀπὸ τὰς παγίδας
τοῦ διαβόλου καὶ νὰ μὴ τὸν ρίψη εἰς ὑπερηφάνειαν καὶ κολασθῆ!…
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ», Γ΄ ἔκδοση, βελτιωμένη
& ἐπηυξημένη.)