Ἡ ἁγία μάρτυς Ἁγνή

Ἡ ἁγία μάρτυς Ἁγνή

Ἑορτάζει τὴν κα΄ (21η) Ἰανουαρίου.

Ὑπὲρ νέον σοι μόσχον, ὡς Δαβὶδ λέγει,

Ἤρεσκεν Ἁγνὴ πυρπολουμένη, Λόγε.

   Ἡ ἁγία μάρτυς Ἁγνὴ ἦταν ἀπὸ τὴν μεγαλόπολη Ρώμη καὶ καταγόταν ἀπὸ γένος λαμπρό. Ἐπειδὴ εἶχε ζωὴ σύμφωνη μὲ τ᾿ ὄνομά της, δηλαδὴ ἁγνὴ καὶ καθαρή, γι᾿ αὐτὸ δίδασκε τὶς γυναῖκες, ποὺ ἐρχόντουσαν κοντά της, τὸν λόγο τῆς εὐαγγελικῆς ἀλήθειας. Ἐπίσης δέ, τὶς δίδασκε περὶ σωφροσύνης καὶ καθαρότητας, καὶ τὶς συμβούλευε νὰ γνωρίσουν τὸν Χριστὸ ὡς Θεὸ ἀληθινὸ κι᾿ Αὐτὸν μόνο νὰ λατρεύουν. Σὰν τ᾿ ἄκουσε, ὅμως, ὅλα τοῦτα ὁ ἄρχοντας τῆς Ρώμης, διέταξε καὶ συνέλαβαν τὴν Ἁγία· καὶ μόλις παρουσιάστηκε μπροστά του τὴν πρόσταξε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, εἰδεμή, θὰ τὴν ἔριχνε σὲ πορνοστάσιο. Κ᾿ ἡ Ἁγία τοῦ ἀποκρίθηκε:

   ― Οὔτε στοὺς θεοὺς θυσιάζω, οὔτε γιὰ τὸ πορνοστάσιο –μὲ τὸ ὁποῖο μὲ φοβερίζεις- φροντίζω, διότι ἐλπίζω στὸν Θεό μου, τὸν παντοδύναμο καὶ γλυκύτατό μου Ἰησοῦ Χριστό, ὅτι θὰ λυτρωθῶ ἀπ᾿ αὐτὸ μὲ τὴν βοήθεια ὁλοκάθαρα Ἐκείνου!

   Ἀκούγοντας τοῦτα τὰ λόγια ὁ παράνομος ἄρχοντας, κάλεσε ἀμέσως αὐτὸν πού ᾿χε τὶς πόρνες γυναῖκες, καὶ τοῦ παρέδωσε τὴν Ἁγνή, προστάζοντάς τον πρῶτα νὰ διαπομπεύσει τὴν μάρτυρα σ᾿ ὅλη τὴν πόλη φορῶντας της ἕνα μόνο φόρεμα· κι᾿ ἀφοῦ ἐκεῖνος τὸ ἔπραξε, ἔπειτα τὴν ἔφερε στὸ ἐργαστήριο τοῦ Σατανᾶ (δηλαδὴ στὸ πορνεῖο) καὶ ὁ καθένας τὴν πλησίαζε ἐλεύθερα γιὰ νὰ τὴν ἀτιμάσει. Ὅλοι ὅμως, εὐθὺς ἅμα πλησίαζαν, ἀποναρκώνονταν κι᾿ αἱμωδίαζαν (=μουδιάζανε) καὶ δὲν μπορούσανε νὰ διαπράξουν τὴν ἁμαρτία, διότι ἡ σαρκική τους ἐπιθυμία ψύχραινε τόσο πολύ, ὥστε γίνονταν σὰν νεκροί.

   Τότε, κάποιος ὑπερήφανος ποὺ κόμπαζε, καυχιόταν καὶ χλεύαζε τοὺς ἄλλους, μπῆκε μὲ πολλὴ θρασύτητα ὡς ἵππος θηλυμανὴς καὶ πλησίασε στὴν παρθενομάρτυρα, -ἀλλ᾿ ὦ τοῦ θαύματος!-, παρευθὺς νεκρώθηκε κι᾿ ἔπεσε κατὰ γῆς. Ἀφοῦ πέρασε ὥρα πολλή, ἕνας ἀπ᾿ ὅσους βρισκόντουσαν ἐκεῖ μὲ φωνὴ δυνατὴ ἀναβόησε:

   ― Μεγάλη εἶναι ἡ πίστη τῶν Χριστιανῶν!

   Μπαίνοντας κι᾿ ἄλλοι καὶ βλέποντας τὸ παράδοξο ἐκεῖνο θέαμα τοῦ νεκροῦ, ὅλοι μαζὶ μὲ μιὰ φωνὴ κραύγασαν:

   ― Εἶναι μεγάλη ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ!

 

   Μαθαίνοντας τοῦτα τὰ φοβερὰ ὁ παράνομος ἐκεῖνος ἄρχοντας, ἔφερε τὴν Ἁγία μπροστά του καὶ τῆς λέγει ἀγριεμένος:

   ― Λέγε μου, πονηρὸ γύναιο, μὲ ποιόν τρόπο θανάτωσες τὸν νεαρό;

   Ἡ Ἁγνὴ ἀποκρίθηκε:

   Ὅταν ἐσὺ διέταξες νὰ μὲ ἀτιμάσουν, τότε, ἐνῶ μεταφερόμουν στὸ πορνοστάσιο, μὲ ἀκολουθοῦσε ἕνας λευκοφόρος νέος, ὁ ὁποῖος μπαίνοντας μαζί μου στὸ ἐργαστήριο τοῦ διαβόλου, στεκότανε συνεχῶς κοντά μου καὶ αὐτὸς νέκρωνε τὴν ἐπιθυμία τῶν νέων ποὺ μὲ πλησίαζαν· αὐτὸς ἦταν ποὺ θανάτωσε καὶ τοῦτον τὸν νεκρό, τὸν ὁποῖο βλέπεις, διότι ὅταν αὐτὸς μὲ πλησίασε γεμᾶτος ὑπερηφάνεια καὶ πολλὴ θρασύτητα καὶ προτοῦ καλὰ καλὰ νὰ μ᾿ ἀγγίξει ἢ νὰ πεῖ κανένα αἰσχρὸ λόγο, ὁ λευκοφόρος ἐκεῖνος τὸν ἔκαμε τέτοιον ὅπως τὸν βλέπεις τώρα.

   Τῆς λέγει ὁ ἄρχοντας:

   ― Καὶ ποιός εἶναι κεῖνος ὁ ὁποῖος σὲ βοήθησε;

   Ἀποκρίνεται ἡ Ἁγία:

   ― Ὁ Κύριος καὶ Θεός μου ἔστειλε τὸν ἅγιο Ἄγγελό Του καὶ μὲ φύλαξε καθαρὴ ἀπὸ κάθε ἀτιμία.

   Πάλι ὁ ἄρχοντας τῆς λέγει:

   ― Καὶ λοιπόν, ἂν θέλεις νὰ μᾶς πληροφορήσεις πὼς λὲς τὴν ἀλήθεια, παρακάλεσε τὸν Θεό σου καὶ ἀνάστησε τοῦτον τὸν νεκρό.

   Τότε ἡ Ἁγία, ἀφοῦ σήκωσε τὰ χέρια στὸν οὐρανό, προσευχήθηκε, καὶ -ὦ τοῦ θαύματος!- ἀναστήθηκε ὁ νεκρός.

   Βλέποντας οἱ ἀσεβεῖς τὸ παράδοξο αὐτὸ θαῦμα ἐξεπλάγησαν ὅλοι, κι᾿ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἄρχοντας καὶ πολλοὶ ἄλλοι φώναζαν:

   ― Μεγάλη εἶναι ἡ πίστη τῶν Χριστιανῶν καὶ μέγας εἶναι ὁ Θεὸς τούτης τῆς εὐγενέστατης γυναίκας!

 

   Μερικοί, ὅμως, ἀπ᾿ τοὺς ἀσεβεῖς κι᾿ ἀκάθαρτους φώναζαν πρὸς τὸν ἄρχοντα:

   ― Σήκωσε τούτη ἀπ᾿ τὴν μέση, γιατὶ ὅσα θαυμαστὰ φαίνεται ὅτι κάμει, ὅλα τὰ ἐνεργεῖ μὲ τὴν μαγικὴ τέχνη.

   Τότε ὁ ἄρχοντας πρόσταξε νὰ κάψουν τὴν Ἁγνή. Ἀφοῦ, λοιπόν, ἀνάφτηκε ἡ φωτιά, πρῶτα σφράγισε ἡ Ἁγία τὸν ἑαυτό της μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, κι᾿ ἔπειτα μπῆκε στὸ μέσο τῆς πυρᾶς μὲ μεγάλο θάρρος. Ἔτσι, ἔχοντας τὴν προσευχὴ στὸ στόμα της κι᾿ ἀφήνοντας τὸ παρθενικό της σῶμα μέσα στὴν φωτιά, ἀνέβηκε ἡ μακαρία στὰ οὐράνια, πρὸς τὸν νυμφίο Χριστό, Ἐκεῖνον ποὺ ὁλοψύχως πόθησε. Ὅταν σβήστηκε τὸ πῦρ, τότε κάποιοι Χριστιανοὶ ἀνέσυραν κρυφὰ ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπ᾿ τὸ τίμιο λείψανό της καὶ τὸ ἐνταφίασαν μὲ τιμές, δοξάζοντας τὸν παντοδύναμο Θεό.

Ταῖς Αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.