Ὁ ἅγιος μάρτυς Γόρδιος
Ἑορτάζει τὴν γ΄
(3η) Ἰανουαρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Καὶ τίς παρέλθῃ Γόρδιον τὸν ὁπλίτην,
Πρὸς φρικτὸν ὅπλον στερρὸν ἄνδρα τὸ ξίφος;
Τμηθεὶς ἀμφὶ τρίτῃ πέσε Γόρδιος ἐν κονίησιν.
Ὁ ἅγιος ἔνδοξος μάρτυς Γόρδιος ἦταν κατὰ τοὺς χρόνους Λικινίου τοῦ βασιλιᾶ, ἐν ἔτει τιδ΄ (314), καταγόμενος ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας, στρατηγὸς καὶ πρῶτος ἐπὶ ἑκατὸ στρατιῶτες. Τοῦτος λοιπόν, μὴ ὑποφέροντας νὰ βλέπει τὴν παρρησία τῶν ἀσεβῶν ἑλλήνων (εἰδωλολατρῶν) καὶ ν’ ἀκούει τὶς βλασφημίες, ὅσες ἔλεγαν κατὰ τοῦ Χριστοῦ, ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν πόλη κι ἀφοῦ ἀναχώρησε στὰ βουνὰ βρισκόταν μὲ τὰ θηρία καὶ τ’ ἄλογα ζῶα.
Ἐκεῖ λοιπὸν ποὺ ἡσύχαζε, ἄναψε ὁ ἀοίδιμος ἀπ’
τὸν πόθο καὶ ἔρωτα τοῦ Χριστοῦ κ’ ἐνδυναμώθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, κι ἀφοῦ ἔλαβε
θάρρος κατὰ τῆς πλάνης τῶν εἰδωλολατρῶν, ὅρμησε ἀπὸ τὴν ἔρημο στὴν πόλη, σὰν
δυνατὸς λέοντας. Καὶ μπαίνοντας στὴν ἀγορὰ καὶ τὸ θέατρο κήρυξε τὸν Χριστό, κ’
ἔτσι μὲ τὴν θεωρία (παρουσία) του γύρισε ὅλο τὸ πλῆθος τῶν παρεστώτων πρὸς τὸν
ἑαυτό του, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν ἄρχοντα τῆς πόλεως ποὺ προκάθονταν ἐκεῖ τὸν κατέπληξε
μὲ τὴν παρρησία του. Ἐκεῖνος ὅμως, ἐρχόμενος σὲ ἀκρότατο θυμὸ πρόσταξε καὶ
ἀπέκοψαν τὴν τιμία του κεφαλὴ καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἔλαβε ὁ μακάριος ἀθλητὴς τοῦ
μαρτυρίου τὸ στεφάνι.
Ταῖς Αὐτοῦ
ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν»
τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 22. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).